Jaap van Leeuwen
Jaap van Leeuwen (Leiderdorp 6 april 1892 - 1 mei 1977) was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Van Leeuwen was betrokken bij het Nederlandsch Wetenschappelijk Humanitair Komitee (NWHK), een vroege emancipatievereniging voor homosexuelen (en de voorloper van het COC) dat door jonkheer Schorer in 1919 was opgericht en zichzelf bij de inval van de nazi’s ophief. Van Leeuwen schreef ook onder het pseudoniem "Arend van Santhorst" in het blad van de beweging, "Levensrecht", samen met Han Diekman en Nico Engelschman. Na een waarschuwing van de schrijver Jef Last werd de ledenlijst van 190 namen en adressen vernietigd vanwege het gevreesde vervolgingsgevaar van Duitse zijde. Van Leeuwen had alle namen en adressen uit zijn hoofd geleerd.
Tijdens de oorlog raakte Van Leeuwen betrokken bij de Parool-groep. In het najaar van 1941 werd de distributieafdeling waar hij aan deelnam verraden en werd hij gearresteerd. Na zeven maanden gevangenschap waarbij hij niets losliet werd hij vrijgelaten. Van Leeuwen zat in die tijd ondergedoken bij de familie Addicks in Amsterdam, maar had daar vóór zijn arrestatie alle boeken en documenten die hem of anderen in de problemen hadden kunnen brengen ondergebracht bij zijn ouders in Zeist. Toen hij bij de familie Addicks terugkeerde bleek daar een inval geweest te zijn en was alles in zijn kamer meegenomen of vernield.
In 1943 moest Van Leeuwen opnieuw onderduiken omdat de Sicherheits Dienst weer naar hem op zoek bleek te zijn. Uit bewaard gebleven correspondentie blijkt dat hij door ging met zijn verzetswerk. Het was voor hem makkelijk om een andere identiteit aan te nemen omdat hij al als homosexueel voor de oorlog gewend was geweest een dubbelleven te leiden. Brieven werden afgegeven aan kioskhouders en door hen bewaard als "poste restante" en hij gebruikte wederom zijn eerdere nom de plume als verzetsnaam, Arent van Santhorst.
Na de oorlog is in de Goffert buurt te Nijmegen een laan naar hem vernoemd.