Naar inhoud springen

C-terminus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 25 jul 2018 om 09:54. (top: leestekens, replaced: <sup>–</sup> → <sup>−</sup> met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Een tetrapeptide (in dit geval de sequentie Val-Gly-Ser-Ala) met het groen-gemarkeerde N-terminale α-aminozuur (in het voorbeeld L-valine) en het blauw-gemarkeerde C-terminale α-aminozuur (in het voorbeeld L-alanine).

De C-terminus of carboxylterminus is de aanduiding van het einde van een eiwit of een polypeptide en bestaat uit een aminozuur met een ongebonden carboxygroep (R-COOH; in organismen: R-COO). De naam duidt op de ongebonden carboxygroep.

Met de C-terminus eindigt de eiwitsynthese op het ribosoom. Bij de eiwitsynthese blijft de aminogroep (aan de N-terminus) ongebonden, terwijl de carboxygroep met een peptidebinding aan het volgende aminozuur wordt vastgemaakt, dat aan het eind opnieuw een ongebonden carboxygroep heeft. Doordat de groep een hoge ladingsdichtheid heeft, komt deze normaal gezien voor aan de buitenzijde van een eiwit, waar hij wordt gestabiliseerd door waterstofbruggen met water.

Een polypeptideketen heeft aan de andere zijde een ongebonden aminogroep, en derhalve wordt dit de N-terminus genoemd. Conventioneel wordt een peptide zodanig getekend dat de C-terminus rechts staat.