Niet-coderend DNA
Niet-coderend DNA zijn componenten van DNA die niet eiwitsequenties encoderen.
Begin 21ste eeuw hebben onderzoekers moleculaire stoptekens, klokken, schakelaars en versterkers in het niet-coderende (Engels: non-coding) DNA gevonden. Deze reguleren wanneer en hoe de eiwitten die gespecificeerd worden in het coderende DNA gebruikt moeten worden.[1]
Gebleken is dat kleine verschillen in het niet-coderende DNA blijken te leiden tot grote verschillen in het uiterlijk van organismen die met dezelfde eiwitten zijn gemaakt.[2] Hiermee lijken (delen) van het zogenaamde junk-DNA belangrijk te zijn voor de wijze waarop de geproduceerde eiwitten verwerkt worden in de cel. In 2012 werd duidelijk dat het meeste 'junk'-DNA wel degelijk belangrijke functies heeft en zelfs essentieel is voor een goed functioneren van de processen in de cel.[3]
Zie ook
- ↑ The ENCODE project Consortium 2007 Identification and analysis of functional elements in 1% of the human genome by the ENCODE pilot project. Nature 447 (7146):799-816
- ↑ Goode, D.L. et al. 2010 Evolutionary constraint facilitates interpretation of genetic variation in resequensed human genomes. Genome research 20 (3):301-310
- ↑ Bits of Mystery DNA, Far From ‘Junk,’ Play Crucial Role