Naar inhoud springen

Niet-coderend DNA

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Erik Wannee (overleg | bijdragen) op 8 feb 2017 om 13:48. (Erik Wannee heeft pagina Niet-coderende DNA hernoemd naar Niet-coderend DNA)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

In het begin van de 21ste eeuw hebben onderzoekers in het niet-coderende (non-coding) DNA moleculaire stoptekens, klokken, schakelaars en versterkers gevonden, die reguleren wanneer en hoe de eiwitten die gespecificeerd worden in het coderende DNA gebruikt moeten worden.[1] Gebleken is dat kleine verschillen in het niet coderende DNA blijken te leiden tot grote verschillen in het uiterlijk van organismen die met dezelfde eiwitten zijn gemaakt.[2] Hiermee lijken (delen) van het zogenaamde junk-DNA belangrijk te zijn voor de wijze waarop de geproduceerde eiwitten verwerkt worden in de cel. In 2012 werd duidelijk dat het meeste 'junk'-DNA wel degelijk belangrijke functies heeft en zelfs essentieel voor een goed functioneren van de processen in de cel is.[3]

Zie ook

Niet-coderend RNA