Rotspython
| Rotspython IUCN-status: Niet bedreigd | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Rotspython. | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Python sebae Gmelin, 1789 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Rotspython op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De rotspython[1] of hiërogliefenslang (Python sebae) is een slang uit de familie pythons (Pythonidae).[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Johann Friedrich Gmelin in 1789. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Coluber Sebae gebruikt.
Uiterlijke kenmerken
De python heeft een lichtbruine tot -grijze kleur met donkerbruine vlekken tot banden over het hele lichaam. Afwijkende patronen, zoals uniform gekleurde exemplaren, komen echter ook voor. De vrouwtjes kunnen een lengte bereiken van meer dan 6 meter en een gewicht van boven de 90 kilo.[3] Hiermee is het de langste slang van Afrika en een van de langste slangen ter wereld. De mannetjes blijven overigens veel kleiner en worden ongeveer 3 tot 4 meter lang.
Algemeen
De rotspython komt voor in een groot deel van Afrika, maar niet in het uiterste zuiden en ten noorden van de Saharawoestijn.[2] De habitat bestaat uit bossen of vochtige open delen van tropische gebieden, zoals savannen.[3] Het voedsel bestaat voornamelijk uit zoogdieren zoals ratten. Vanwege de behoorlijke lengte worden ook wat grotere prooidieren gegrepen, zo kan een volwassen antilope verschalkt worden. De slang kan wekenlang teren op een dergelijke prooi.
Bij aanhoudende droogte zoekt de rotspython holen van andere dieren op voor de aestivatie, een soort zomerslaap. Deze rusttoestand wordt pas beëindigd als de omstandigheden beter worden.
Voortplanting
Mannetjes zijn na ongeveer twee jaar volwassen, bij de veel grotere vrouwtjes duurt dit ongeveer 4 jaar. De ongeveer 50 (maximaal 100) eitjes worden afgezet in de lente en worden bewaakt door het vrouwtje. Pythons zetten eitjes af in tegenstelling tot de eierlevendbarende boa's, waar ze sterk aan verwant zijn. De juvenielen zijn als ze uit het ei kruipen echter al goed ontwikkeld en zijn dan ongeveer een halve meter lang.
Bedreigingen
De rotspython wordt wel verzameld voor de handel in exotische dieren, maar is vanwege de uiteindelijke grootte alleen geschikt voor ervaren slangenhouders, de slang staat bekend als agressief en bijterig, heeft veel ruimte nodig en is bovendien erg sterk. De belangrijkste bedreiging is de jacht door de mens die het vlees als voedsel gebruikt en de huid van de python verwerkt tot slangenleer.[3]
Bronvermelding
- Referenties
- ↑ '. ISBN 90 274 8626 3.Kan Sjabloon:Citeer boek niet gebruiken, vanwege ontbrekende parameter titel.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Python sebae.
- ↑ a b c Patrick Sherman - Animal Diversity Web, Python sebae African Rock Python.
- Bronnen