Naar inhoud springen

Henk van Leeuwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Diamantino (overleg | bijdragen) op 2 sep 2013 om 23:08.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Henk van Leeuwen (Rotterdam, 2 april 1951) is een voormalig Nederlands profvoetballer. De aanvaller genoot zijn opleiding bij Feyenoord, maar brak pas door bij Roda JC en met name FC Den Haag, waar hij zeven jaar zou doorbrengen.

Van Leeuwen kwam als speler van FC Den Haag tot twee interlands voor het Nederlands voetbalelftal. In beide wedstrijden had hij een basisplaats en maakte de 90 minuten vol. Beide wedstrijden (tegen Israël en Tunesië) werden gewonnen en in de laatste wedstrijd scoorde hij. Een knieblessure hield hem weg van de WK-eindronde van 1978 in Argentinië.

Van Leeuwen sloot zijn carrière af bij DS '79 en is nu belegger in onroerend goed en adviseur in de vastgoedsector.

Loopbaan als speler

  • 1969/1970 Feyenoord
  • 1970/1971 Feyenoord
  • 1971/1972 Feyenoord
  • 1972/1973 Roda JC
  • 1973/1974 Roda JC
  • 1974/1975 FC Den Haag
  • 1975/1976 FC Den Haag
  • 1976/1977 FC Den Haag
  • 1977/1978 FC Den Haag
  • 1978/1979 FC Den Haag
  • 1979/1980 FC Den Haag
  • 1980/1981 FC Den Haag
  • 1981/1982 DS'79
  • 1982/1983 DS'79

Erelijst

Naast de eerder genoemde interlands speelde Van Leeuwen 7 wedstrijden in Europa Cup. Eénmaal mocht hij opdraven in een Europa Cup 1 duel namens Feyenoord en zesmaal voor de Europa Cup II namens FC Den Haag. De kwartfinale wedstrijden tegen West Ham United in 1976 vormden het hoogtepunt.

Van Leeuwen scoorde op 15 mei 1975 het enige doelpunt in de gewonnen KNVB beker finale tegen FC Twente.

Zie ook