Olijfpython
| Olijfpython | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Liasis olivaceus Gray, 1842 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Olijfpython op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De olijfpython (Liasis olivaceus) is een wurgende slang uit de familie boa's (Boidae) en de onderfamilie pythons (Pythoninae).
Beschrijving
De lengte bedraagt meestal niet meer dan 3 meter, maar exemplaren van meer dan vier meter zijn ook bekend. De kleur is olijfgroen tot lichtbruin, tekeningen en vlekken ontbreken bij de slang. De buikzijde is lichter en neigt meer naar wit, de schubben zijn klein en lopen in regelmatige rijen. De grote kop is duidelijk te onderscheiden van de nek. Over het hele lichaam is een iridiserende glans te zien.
Algemeen
De olijfpython leeft in het noorden van Australië, van het westelijke deel van het schiereiland Kaap York naast het Groot Barrièrerif tot de westkust in het district Kimberley. De ondersoort L. o. barroni komt voor in een geïsoleerd gebied in het uiterste westen van Australië, rond de rivier Fortescue. De olijfpython wordt vaak aangetroffen langs rivieroevers, en is in tegenstelling tot de meeste pythons ook overdag actief. Op het menu staan reptielen, knaagdieren en vogels, die vanaf de bodem worden belaagd. Er zijn zelfs meldingen van grote exemplaren die wallabies aten, een kleine soort kangoeroe. De python is een rustige soort, en daardoor populair in de dierenhandel. Hierdoor is er vrij veel over de leefwijze bekend.
Externe link
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Liasis olivaceus - Website Geconsulteerd 31 oktober 2009