Naar inhoud springen

Koningspython

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door B kimmel (overleg | bijdragen) op 26 apr 2005 om 22:17.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Sjabloon:Taxobox begin Sjabloon:Taxobox image Sjabloon:Taxobox begin placement Sjabloon:Taxobox regnum entry Sjabloon:Taxobox divisio entry Sjabloon:Taxobox classis entry Sjabloon:Taxobox ordo entry Sjabloon:Taxobox subordo entry Sjabloon:Taxobox familia entry Sjabloon:Taxobox genus entry Sjabloon:Taxobox end placement Sjabloon:Taxobox section binomial simple Sjabloon:Taxobox end Een koningspython (Python regius) is een niet-giftige slang uit de familie boa-achtigen (Boidae).

Deze slangen worden meestal niet langer dan anderhalve meter, vrouwtjes soms nog groter. Ze komen voor in westelijk Afrika; Gambia, Ghana, Nigeria, Senegal en Togo, en leven in drogere gebieden zoals savannen en bossen, maar vrijwel altijd in de buurt van water. Het voedsel bestaat uit knaagdieren en vogels, die ze 's nachts bejagen want overdag zitten ze verstopt tussen de begroeiing. Het zijn klimmende slangen die vaak in bomen zitten en de prooi wurgen voordat deze wordt opgegeten.

De kleur is meestal donkerbruin tot zwar met geelbruine ovale vlekken. Vaak zitten in deze vlekken kleinere vlekjes die dezelfde kleur hebben als de basiskleur. Er is echter veel variatie, ook roodbruine tot gele exemplaren komen voor. Het lichaam is erg dik, gespierd en massief, de kop erg groot, afgeplat-peervormig en duidelijk afgesnoerd door de nek.

De koningspython is een populair dier in een terrarium. Ze staan bekend als rustig en niet agressief, en sommige kleurvariaties zijn erg mooi. Bovendien zijn ze niet giftig en bijten ze niet maar rollen zich op als een bal met de kop in het midden ter verdediging. Desondanks hebben ze net zoals andere slangen ook nadelen als ze in huis gehaald worden; ze kunnen bijvoorbeeld ouder dan 20 jaar worden, kennen ze allerlei ziekte's en parasieten en kunnen gestressed raken waardoor ze niet meer eten en een langzaam wegkwijnen.