Jump to content

ឧទ្យានជាតិព្រះសុរាម្រិតកុសុមៈគិរីរម្យ

ពីវិគីភីឌា
(ត្រូវបានបញ្ជូនបន្តពី ឧទ្យានជាតិព្រះសុរាម្រិតកុសមៈ)
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
ឧទ្យានជាតិគិរីរម្យ
Kirirom National Park
Map showing the location of ឧទ្យានជាតិគិរីរម្យ
Southeast Asia, Cambodia (green)
ទីតាំងCambodia
កូអរដោនេ11°18′37″N 104°03′04″E / 11.31022059°N 104.05102995°E / 11.31022059; 104.05102995Coordinates: 11°18′37″N 104°03′04″E / 11.31022059°N 104.05102995°E / 11.31022059; 104.05102995
ផ្ទៃដី350 km2 (135.1 sq mi)[]
បង្កើតឡើង1993[]


ឧទ្យានជាតិព្រះសុរាម្រិតកុសុមៈគីរីរម្យ ដែលគ្រប់គ្នាស្គាល់ថាជា ឧទ្យានជាតិគិរីរម្យ (Kirirom National Park) ជាឧទ្យានជាតិនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាដែលស្ថិតនៅចំងាយ១១២គមពីរាជធានីភ្នំពេញ តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ៤ ទៅកាន់ក្រុងព្រះសីហនុ។ ឧទ្យានជាតិគិរីរម្យស្ថិតនៅក្នុង ភូមិដំរីផុង ឃុំគិរីរម្យ ស្រុកភ្នំស្រួច ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ ឧទ្យានជាតិគីរីរម្យលាតសន្ធឹងលើផ្ទៃដីដែលមានព្រៃឈើប្រមាណ៨ម៉ឺនហិចតា។

ភ្នំគិរីរម្យមានកំពស់៧០០ម៉ែត្រ[]។​ វាជាឧទ្យានជាតិដែលបង្កើតឡើងជាផ្លូវការដំបូងបង្អស់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។[].

ឧទ្យាន​ជាតិ​គិរីរម្យ​ គឺ​ជា​​រមណីយដ្ឋាន​ទេសចរណ៍​ធម្មជាតិ​មួយ​ដ៏​ល្បី​ ក្នុង​ចំណោម​រមណីយដ្ឋាន​ឧទ្យាន​ជាតិ​ធំៗ​ដទៃ​ទៀត​​​នៅ​ក្នុង​​ប្រទេស​ កម្ពុជា​ ហើយ​គិរីរម្យ​​ក៏​ជា​​រមណីយដ្ឋាន​មាន​កេរ្ដិ៍​ឈ្មោះ​ល្បីល្បាញ​ខ្លាំង​​ កាល​ពី​ក្នុង​សម័យ​សង្គម​រាស្ត្រ​និយម។ រមណីយដ្ឋាន​ឧទ្យានជាតិ​នេះ​ សំបូរ​ទៅ​ដោយ​ទេសភាព​​ល្អ​ប្រណិត​លំអ​ដោយ​ដើម​ស្រល់​ដុះ​ពី​ធម្មជាតិ​នៅ​លើ​ ខ្ពង់រាប​គិរីរម្យ​ ជ្រោះ​ទឹក​ធ្លាក់​ជា​ច្រើន​អន្លើ​ និង​សត្វ​ម្រឹគីម្រឹគា​ជា​ច្រើន​អំបូរ​រស់​នៅ​ទី​នោះ។

ដោយ​គ្របដណ្ដប់​លើ​ផ្ទៃ​ដី​ប្រមាណ​ ៨.៤០១​ហិកតារ​ និង​ស្ថិត​នៅ​លើ​ខ្ពង់រាប​ដែល​មាន​រយៈ​កម្ពស់​ចាប់​ពី​ ៣០០ ​ទៅ​១០០០​ម៉ែត្រ ពី​នីវ៉ូ​សមុទ្រ។ រមណីយដ្ឋាន​​គិរីរម្យ​គឺ​ជា​តំបន់​ឧទ្យាន​ធម្មជាតិ​ដ៏​ធំ​ដែល​ស្ថិត​នៅ​ជិត​ រាជធានី​ភ្នំពេញ​ជាង​គេ​ ហើយ​តាំង​នៅ​ទិស​ខាង​ត្បូង​ឆៀង​ខាង​លិច​(និរតី​ទិស) នៃ​រាជធានី​ប្រទេស​កម្ពុជា។ ពី​ក្រុង​​ភ្នំពេញ​គេ​អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ទស្សនា​តំបន់​គិរីរម្យ​បាន​យ៉ាង​ងាយ​ស្រួល​តាមរយៈ​ផ្លូវ​ជាតិ​លេខ​៤​ ដូច​ទៅ​កាន់​ក្រុង​​ព្រះសីហនុ​ដែរ​​ ប៉ុន្តែ​ដល់​បង្គោល​គីឡូម៉ែត្រ​លេខ​ ៨៧​​ត្រង់​ម្ដុំ​ផ្លូវ​បំបែក​ត្រែងត្រយឹង​ គេ​នឹង​​ឃើញ​មាន​ផ្លូវ​បំបែក​ខាង​ស្ដាំ​ដៃ​មួយ​ឆ្ពោះ​ទៅ​កាន់​តំបន់​ គិរីរម្យ​ ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ផ្លូវ​ ២៧គ.ម ក្នុង​រយៈ​ចម្ងាយ​ផ្លូវ​ ១០​គ.ម ដំបូង​គឺ​ជា​ផ្លូវ​រាប​ស្មើ​ និង​១៧​គ.ម បន្ទាប់​គឺ​ជា​ផ្លូវ​ឡើង​ខ្ពង់រាប​ និង​ភ្នំ។ រមណីយដ្ឋាន​នេះ​មាន​ចម្ងាយ​ពី​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ ១១៤គ.ម​ និង​១៤៧​គ.ម​​ ពី​ក្រុង​ព្រះសីហនុ​ ឬ​មាន​ចម្ងាយ​ ៤៤​គ.ម​ពី​ទី​រួម​ខេត្ត​​កំពង់ស្ពឺ។

ព្រៃ​ធម្មជាតិ​នៅ​តំបន់​គិរីរម្យ​ រួម​មាន​ប្រភេទ​ព្រៃ​ស្រល់​សុទ្ធ​ភាគ​ច្រើន​ និង​ព្រៃ​ឈើ​តំបន់​ត្រូពិក​ជាច្រើនប្រភេទ​​ទៀត។ ព្រៃ​ស្រល់​ធម្មជាតិ​​គឺ​ជា​ចំណុច​ពិសេស​​របស់​រមណីយដ្ឋាន​នេះ​ ហើយ​ក៏​ជា​ព្រៃស្រល់​បំរុង​​ទុក​ធំ​ជាង​គេ​បំផុត​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ផង​ដែរ​ ​ គេ​​បែង​ចែក​ព្រៃ​នៅ​តំបន់​នោះ​ជា​ប្រភេទ​ ព្រៃ​ស្រល់​ចំរុះ​ឬ​ព្រៃ​ Dipterocarpaceas និង​ព្រៃ​ជាំ​ស្លឹក​ធំ​ Gallery Forest ដុះ​នៅ​តាម​​មាត់​អូរ​ជ្រោះ​ ស្ទឹង​ និង​ព្រៃ​មួយ​ប្រភេទ​ទៀត​ គឺ​ជា​ស្រោង​ សើម​ Moist dense dipterocarp forest ដែល​សំបូរ​ទៅ​ដោយ​ជីវសាស្ត្រ​ចម្រុះ​នៅ​ទី​នោះ​ផង​ដែរ។

គួរ​រំលឹក​ថា​ ពី​មុន​ទសវត្ស​ឆ្នាំ​១៩៩០​ តំបន់​គិរីរម្យ​ទាំងមូល​ផ្ទៃ​ដី​រហូត​ដល់​ ៨១.៧២០​ហិកតារ។ ហើយ​ដើម្បី​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​នឹង​ការ​រិចរិល​រួម​តូច​ ដោយ​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​នៃ​ធនធាន​ធម្មជាតិ​ព្រៃឈើ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស​​ ដែល​បាន​កើត​មាន​ចំពោះ​ឧទ្យានជាតិ​ និង​ដែន​ជំរក​សត្វ​ព្រៃ​ដ៏​សំខាន់​នេះ​ និង​ក៏​ដូច​ជា​ការ​ទប់ស្កាត់​នូវ​រាល់​វិនាសកម្ម​ព្រៃឈើ​ក្នុង​ប្រទេស​ កម្ពុជា។ រាជរដ្ឋាភិបាល​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា​ ក៏​បាន​ចុះ​បញ្ជី​ រមណីយដ្ឋាន​គិរីរម្យ​ជា​ "ឧទ្យាន​ជាតិ​ព្រះសុរាម្រិត" ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ដី​៣៥០០០​ហិកតា​ តាម​ព្រះរាជក្រឹត្យ​របស់​ព្រះ​ករុណា​ ព្រះបាទ​សម្ដេច​ ព្រះនរោត្ដម​ សីហនុវរ្ម័ន​ ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​១​ ខែ​វិច្ឆិកា​ ឆ្នាំ​១៩៩៣។ ហើយ​ឧទ្យានជាតិ​​​នេះ​បាន​បើក​ សម្ពោធ​អោយ​ប្រើប្រាស់​ជា​ផ្លូវ​ការ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៥​ ខែ​មិថុនា​​ ឆ្នាំ​១៩៩៥​ រហូត​មក​ដល់​បច្ចុប្បន្ន​នេះ។ ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​កំណាត់​ផ្លូវ​ជា​ច្រើន​ និង​ស្ពាន​មួយ​ចំនួន​ ត្រូវ​បាន​ជួសជុល​ឡើង​វិញ​បន្ទាប់​ពី​ការ​ខូចខាត​ដោយសារ​សង្គ្រាម។​ជា​ទូទៅ​ ស្ថានភាព​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ឧទ្យាន​គិរីរម្យ​ មាន​ស្ថានភាព​ល្អ​ប្រសើរ​​ដែល​អាច​​ឲ្យ​រថយន្ត​ទេសចរណ៍​គ្រប់​ប្រភេទ​​អាច​ ចរាចរ​ទៅ​កាន់​ទី​នោះ​បាន។ នៅ​រៀងរាល់​ចុង​សប្ដាហ៍​មាន​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ពី​ក្រុង​ភ្នំពេញ​ជា​ច្រើន​តែង​ នាំ​គ្នា​ទៅ​សម្រាក​​លំហែរកាយ​​​​​​កម្សាន្ត​លេង​ជាមួយ​នឹង​សម្រស់​ធម្មជាតិ ​ដ៏​ស្រស់​ត្រកាល​នៅ​ទី​នោះ​ផង​ ហើយ​ក៏​​ជា​កន្លែង​​ទទួល​ទាន​អាហារ​ភិកនីក​ដ៏​ឈ្ងុយ​ឆ្ងាញ់​ផង​ដែរ។ អាហារ​​ក្នុង​ស្រុក​ជា​ច្រើន​ប្រភេទ​ត្រូវ​បាន​អ្នក​ស្រុក​លក់​សម្រាប់​ ភ្ញៀវ​ជាតិ​​ និង​សម្រាប់​ជនបរទេស​​ផង​ដែរ​ ក៏​មាន​ធ្វើ​លក់​ថ្មី​នៅ​តាម​ក្យុស​នា​ដង​ស្ទឹង​នឹង​អូរ​នៅ​ទី​នោះ​ ដែល​មាន​តម្លៃ​សមរម្យ​អាច​ទទួល​យក​បាន។

ប៉ុន្តែ​ចំពោះ​អ្នក​ទេសចរណ៍​ដែល​មាន​បំណង​​ធ្វើ​ដំណើរ​​ផ្សេង​ព្រេង​តាម​ កំណាត់​ផ្លូវ​​ចាស់​ផ្សេងៗ​ជា​ច្រើន​ខ្សែ​​ទៀត​នៅ​ក្នុង​អតីត​ក្រុង​ជូឡុង​ នេះ​មួយ​ចំនួន​ធំ​គឺ​ពុំ​ទាន់​ជួសជុល​ទេ​ វា​មាន​ស្ថានភាព​រលាក់​ដោយ​មាន​គ្រលុក​ និង​ដាច់​ខូច​ជា​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ​ ហើយ​អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​បាន​​ដោយ​ប្រើប្រាស់​ប្រភេទ​​រថយន្ត​ 4WD ប៉ុណ្ណោះ។

ចំពោះ​បញ្ហា​សន្តិសុខ​ និង​សុវត្ថិភាព​នៃ​តំបន់​ឧទ្យាន​ជាតិ​គិរីរម្យ​ទាំងមូល​ គឺ​មាន​លក្ខណៈ​ល្អ​ប្រសើរ​ណាស់​ ដែល​​អំណោយ​ផល​ដល់​ការ​អភិវឌ្ឍន៍​ ខាង​​វិស័យ​​ទេសចរណ៍​សម្រាប់​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​និង​សម្រាប់​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ជាតិ ​ ​ និង​​អន្តរជាតិ​ ចូល​ទៅ​ទស្សនា​កម្សាន្ត​សប្បាយ​គ្រប់​រដូវកាល។ នៅ​ក្នុង​តំបន់​ឧទ្យាន​ជាតិ​គិរីរម្យ​ បច្ចុប្បន្ន​មាន​តំបន់​ទេសចរណ៍​សំខាន់ៗ​ សម្រាប់​ភ្ញៀវ​ជាតិ​​ និង​អន្តរជាតិ​ចូល​ទស្សនា​ និង​លេង​កម្សាន្ត​សប្បាយ​ជា​ច្រើន​ ក្នុង​នោះ​មាន​រមណីយដ្ឋាន​ទឹក​ជ្រោះ​ភ្នំ​ ដំណាក់​ចាស់​ ដំណាក់​ថ្មី​ តំបន់​ស្រះស្រង់​ តំបន់​ទឹក​ធ្លាក់​ ជ្រោះ​អូរតាហ៊ុយ​ តំបន់​ចំការ​តែ​ ភ្នំ​ថ្ម​ដា​ និង​តំបន់​ល្អាង​ភ្នំ។

ក្រៅ​ពី​តំបន់​ទេសចរណ៍​សំខាន់ៗ​ខាង​លើ​នេះ​តំបន់​ឧទ្យាន​ជាតិ​គិរីរម្យ​ នៅ​មាន​តំបន់​សំខាន់ៗ​ជា​ច្រើន​ទៀត​ ដែល​ជា​រមណីយដ្ឋាន​ទេសចរណ៍​ធម្មជាតិ​​មាន​ទឹក​ធ្លាក់​ដ៏​ខ្ពស់​អម​ដោយ​ ធម្មជាតិ​ស្រស់​ត្រកាល​នោះ​ គឺ​រមណីយដ្ឋាន​ទឹក​ធ្លាក់​អូរ​ច្រាក​ ឬ​ហៅ​ថា​ ទឹក​​ធ្លាក់​ចំបក់​ ដែល​តាំង​​នៅ​ផ្នែក​ខាង​ជើង​នៃ​តំបន់​ឧទ្យាន​ជាតិ​គិរីរម្យ​ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភូមិសាស្ត្រ​​ឃុំ​ចំបក់​ ស្រុក​ភ្នំ​ស្រួច​ ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ។

ដោយសារ​តំបន់​គិរីរម្យ​ ជា​តំបន់​ខ្ពង់រាប​​ និង​ជា​ប្រជុំ​ភ្នំ​តូច​ធំ​ជា​ច្រើន​ ដែល​គ្រប​ដណ្ដប់​​ដោយ​ព្រៃ​ឈើ​​មាន​ពណ៌​បៃតង​គ្រប់​រដូវ​កាល​នោះ​ ទី​នេះ​ក៏​មាន​បរិមាណ​ទឹក​ភ្លៀង​ខ្ពស់​ ប្រហាក់ប្រហែល​តំបន់​មាត់​សមុទ្រ​ផង​ដែរ​ ហើយ​ក៏​ជា​កត្តា​បង្កើត​អោយ​មាន​ជ្រោះ​ និង​អូរ​មាន​ទឹក​​ហូរ​ធ្លាក់​ជា​ច្រើន​ នៅ​តាម​ចន្លោះ​ភ្នំ​នីមួយៗ​​ ដែល​ផ្ដល់​ជា​រមណីយដ្ឋាន​ទឹកធ្លាក់​ជា​ច្រើន​នៅ​រាយ​ពាស​ពេញ​តំបន់​នោះ។ ដោយសារ​លក្ខណៈ​អំណោយ​ផល​ពី​ធម្មជាតិ​នេះ​ហើយ​ទើប​តំបន់​គិរីរម្យ​ បង្កើត​ជា​ប្រភព​​ទឹក​សម្រាប់​បង្កើត​​ជា​វារី​អគ្គិសនី​ដំបូង​បំផុត​នៅ​ ប្រទេស​កម្ពុជា​តាំង​ពី​ទសវត្ស​ឆ្នាំ​ ១៩៦០​ ដែល​គេ​អាច​នាំ​យក​ចរន្ត​ថាមពល​អគ្គិសនី​ទាំង​នោះ​មក​ផ្គត់ផ្គង់​នៅ​រាជធានី ​ភ្នំពេញ​ នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​បាន​មួយ​ភាគ​ធំ។

ប្រវត្តិឧទ្យានជាតិគិរីរម្យ

ឧទ្យានជាតិ​នេះ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​ នៅ​ក្នុង​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៤០ ដោយ​នាយកដ្ឋាន​គង្គា រុក្ខ​ប្រមាញ់ ហើយ​បាន​ធ្វើ​ផ្លូវ ជា​លើក​ដំបូង​ចូល​ទៅ​ដល់​ទី​ខ្ពង់រាប​គិរីរម្យ។ បន្ទាប់មក​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៤៤ សម្ដេច​ព្រះនរោត្ដម សីហនុ បាន​យាង​ធ្វើ​ព្រះរាជ​ទស្សនកិច្ច​តំបន់​នោះ​ជា​លើក​ដំបូង​តាម​រយៈ​ដំរី ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​សព្វ​ព្រះរាជហឫទ័យ​ចំពោះ​ទេសភាព​ដ៏​ល្អ​ប្រណិត​នៃ​តំបន់​ នេះ។ ព្រះអង្គ​បាន​ព្រះរាជ​តម្រិះ​ថា «ព្រៃ​ស្រស់​បែប​នេះ មាន​តែ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​បារាំង​ប៉ុណ្ណោះ មិន​នឹក​ស្មាន​ថា ព្រៃ​ស្រស់​នេះ​មាន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ឡើយ»។ នៅ​ពេល​នោះ​ព្រះអង្គ​រាជានុញ្ញាត​អោយ​អ្នក​ជំនាញ​បច្ចេកទេស​សិក្សា និង​កំណត់​ឈ្មោះ​តំបន់​នេះ​ថា «ខ្ពង់រាប​គិរីរម្យ» ព្រះរាជក្រម​លេខ ១២៩ លរ ចុះ​ថ្ងៃ​ទី ១៧​មេសា ឆ្នាំ​១៩៤៤។ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​​នោះ មាន​អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ ក៏​ដូចជា​ក្រុម​ភូមិសាស្ត្រ បសុព្យាបាល និង​ក្រុម​ភូមិសាស្ត្រ បាន​ចូល​ទៅ​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​អំពី​ភូមិសាស្ត្រ ស្ថានភាព​ដី ស្ថានភាព​ជីវសាស្ត្រ​នៅ​តំបន់ គិរីរម្យ​ជា​ច្រើន​ក្រុម​ជា​បន្តបន្ទាប់។

នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៤៤​នោះ​ដែរ នាយកដ្ឋាន​គង្គា និង​រុក្ខា​ប្រមាញ់​បាន​កំណត់​តំបន់​គិរីរម្យ​ថា «ជា​ព្រៃ​បម្រុង​ទុក​សម្រាប់​ផ្ដល់​ផល​ទៅ​ថ្ងៃ​អនាគត»។ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ទី​ ២២ ដល់​ថ្ងៃ​ទី​២៨ ខែ​មករា ឆ្នាំ​១៩៤៥ សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ បាន​យាង​ធ្វើ​ព្រះរាជ​ទស្សនកិច្ច និង​គង់​ប្រថាប់​នៅ​ព្រះ​រាជ​សំណាក់ ដែល​រៀប​ចំ​សាងសង់​ឡើង​ដោយ​នាយកដ្ឋាន​គង្គា និង​រុក្ខា​ប្រមាញ់ នៅ​​អូរ​ខ្សាច់​សរ។

នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៤៩ នាយកដ្ឋាន​គង្គា និង​រុក្ខា​ប្រមាញ់ បាន​ដំណើរការ​សាងសង់​ផ្លូវ និង​ស្ពាន​នានា​ទៅ​ទូទាំង​តំបន់​គិរីរម្យ​សម្រាប់​បម្រើ​ឲ្យ​វិស័យ​ទេសចរណ៍។

នៅ​ចុង​ឆ្នាំ ១៩៤៩ តំបន់​គិរីរម្យ​ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​ខ្មែរ​ឥស្សរៈ។ ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​ខ្មែរ​ឥស្សរៈ​រយៈពេល ១​ឆ្នាំ​ស្ពាន​ជា​ច្រើន នៅ​ក្នុង​តំបន់​គិរីរម្យ​ត្រូវ​បាន​ដុត​បំផ្លាញ​ដោយ​ជន​ប្រដាប់​អាវុធ ហើយ​នៅ​ពេល​នោះ​ភ្នាក់ងារ​រុក្ខា​នៃ​នាយកដ្ឋាន​គង្គា​និង​រុក្ខា​ប្រមាញ់ បាន​សម្រេច​ចិត្ត​បញ្ឈប់​សកម្មភាព​គ្រប់គ្រង​តំបន់​គិរីរម្យ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​បាន​វិល​ត្រឡប់​ចូល​មក​គ្រប់គ្រង​តំបន់​នេះ​វិញ​នៅ​ដើម​ឆ្នាំ ​១៩៥៤។

បន្ទាប់​ពី​សន្និសីទ​អន្តរជាតិ​នៃ​ទី​ក្រុង​ហ្សឺណែវ នៃ​ប្រទេស​ស្វីស ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​១៩៥៤ ដែល​បារាំង​បាន​ប្រគល់​ឯករាជ្យ​ភាព​ពេញ​បរិបូរណ៍​ជូន​ប្រទេស​កម្ពុជា ទើប​នាយកដ្ឋាន​គង្គា និង​រុក្ខា​ប្រមាញ់ បាន​ចាប​ផ្ដើម​ដំណើរការ​ការងារ និង​សកម្មភាព​គ្រប់គ្រង​ព្រៃឈើ​របស់​ខ្លួន​ឡើង​វិញ ក្នុង​តំបន់​គិរីរម្យ ដោយ​យោង​ទៅ​តាម​ព្រះរាជក្រឹត្យ ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​២ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​១៩៥០។

នៅ​ឆ្នាំ​១៩៦២ តំបន់​គិរីរម្យ ត្រូវ​បាន​កសាង​ឡើង​ជា​ក្រុង​ទេសចរណ៍​មាន​ឈ្មោះ​ថា "ក្រុង​ជូឡុង" ឬ​ហៅ​ថា "បុរី​ជូឡុង"។ មូលហេតុ​ដែល​ក្រុង​នេះ​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ឈ្មោះ​ថា ក្រុង​ជូឡុង ព្រោះ​សម្ដេច​ចក្រី ញឹក ជូឡុង នៅ​ពេល​នោះ​​គី​ជា​សកម្មជន​ម្នាក់​ដ៏​សំខាន់​ក្នុង​ការ​រួម​វិភាគទាន និង​ចលនា​ប្រជាជន ដើម្បី​ស្ថាបនា​ទីក្រុង​ទេសចរណ៍​ដ៏​ប្រណិត​នេះ​ឡើង។ នៅ​ក្នុង​សម័យ​សង្គម​រាស្ត្រ​និយម ក្រៅ​ពី​រាជធានី​ភ្នំពេញ និង​ក្រុង​ព្រះសីហនុ ឬ​ក្រុង​កំពង់​សោម រដ្ឋាភិបាល​សម័យ​នោះ​បាន​បង្កើត​ជា​ក្រុង​ថ្មីៗ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ដូច​ជា ក្រុង​អង្គរ ក្រុង​កែប ក្រុង​បូកគោ ក្រុង​ប៉ៃលិន និង​បុរី​ជូឡុង​នេះ​ឯង។

នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៦៥ វិស័យ​ទេសចរណ៍​បាន​ក្លាយ​ជា​ផ្នែក​មួយ​ដ៏​សំខាន់​ទ្រទ្រង់​សេដ្ឋកិច្ច​ជាតិ។ ដោយ​សារ​សក្ដានុពល​ធម្មជាតិ​នៅ​តំបន់​គិរីរម្យ រួម​ផ្សំ​នឹង​សំណង់​ប្រណិតៗ​ជា​ច្រើន ទើប​រៀងរាល់​ចុង​សប្ដាហ៍​គេ​ឃើញ​មាន​រថយន្ត​រាប់​រយ​គ្រឿង​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ ទោ​កាន់​តំបន់​នោះ។ យោង​តាម​កំណត់​ត្រា​របស់​ទស្សនាវដ្ដី កម្ពុជ​សុរិយា បោះពុម្ព នៅ​ឆ្នាំ ១៩៦៦ បាន​​ឲ្យ​ដឹង​ថា មាន​រថយន្ត​រហូត​ដល់​១១.៥០០​គ្រឿង បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទស្សនាចរ​ទៅ​តំបន់​នោះ ដោយ​រួម​ទាំង​ដំណើរ​ទស្សនកិច្ច​របស់​គណៈប្រតិភូ​បរទេស​ជា​ផ្លូវ​រដ្ឋ​ផង ដូច​ជា លោក​ប្រធានាធិបតី​ចិន លីវ ចាវជី លោក​ប្រធានាធិបតី ឥណ្ឌូណេស៊ី ស៊ូកាណូ លោក​ប្រធាន អ៊ុំ ញ្ញ៉ាតុ មក​ពី​យូហ្គោស្លាវី លោក​សេនាប្រមុខ ចេនយី មក​ពី​ប្រទេស​ចិន។ល។ ប្រតិភូ​ឥស្សរជន​ទាំង​នេះ សុទ្ធ​តែ​ត្រូវ​បាន​អញ្ជើញ​ដោយ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ ដើម្បី​ធ្វើ​ដំណើរ​ទស្សនាចរ​នៅ​គិរីរម្យ​។

ហើយ​ជា​ញយ​ដង សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ​ បាន​សព្វ​ព្រះ​រាជហឫទ័យ​ចំពោះ​ក្រុង​នេះ ដោយ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​កាន់​ទី​នោះ​ជា​ញឹកញាប់ ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​ទស្សនា​ទេសភាព​ធម្មជាតិ​ដ៏​ល្អ​ប្រណិត​ និង​សត្វ​ព្រៃ​គ្រប់​ប្រភេទ​នៃ​តំបន់​គិរីរម្យ ជា​អនេក​ហើយ​រដ្ឋាភិបាល​សម័យ​នោះ​ក៏​ទុក​ទី​នោះ​ជា​តំបន់​ទេសចរណ៍​ធម្មជាតិ​ ដ៏​ប្រណិត​មួយ​ផង​ដែរ។

នៅ​ក្នុង​បរិវេណ​ឧទ្យានជាតិ​គិរីរម្យ ឬ​ក្រុង​ជូឡុង នេះ​ក៏​មាន​ចម្ការ​ចែ​ជា​ច្រើន​ហិកតារ ចម្ការ​ផ្កាអ័រគីដេ មាន​វារីអគ្គិសនី មាន​កន្លែង​តាំង​ពិព័រណ៍​សម្រាប់​កង​យោធពល​ខេមរភូមិន្ទ មាន​រោង​ចក្រ​ចំនួន​៣ និង​មាន​ព្រលាន​យន្តហោះ​​ដែល​អាច​អាយ​ឧទ្ធម្ភាគចក្រ​ចុះចត​បាន ស្ថិត​នៅ​ជិត​អតីត​ព្រះរាជ​ដំណាក់ ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​សាង​ឡើង​ក្នុង​រវាង​ឆ្នាំ ១៩៦២-៦៥។

ឯកសារយោង

  1. ១,០ ១,១ "Kirirom National Park". WCMC. Retrieved 2009-08-29.[តំណភ្ជាប់ខូច]
  2. "http://www.cambodia.gov.kh/". Archived from the original on 2009-02-26. Retrieved 2008-08-03. {{cite web}}: External link in |title= (help)
  3. Forbes, Andrew (2006). Insight Compact Guide: Cambodia, pp. 41. APA Publications and GeoCenter International Limited in association with The Discovery Channel ISBN 13-978-981-258-485-4

តំនភ្ជាប់ខាងក្រៅ

ឯកសារយោង