Jump to content

សមាគមរោងចក្រកម្ពុជា

ពីវិគីភីឌា
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

សមាគម​រោងចក្រ​កម្ពុជា (ភាសា​អង់គ្លេស ៖ Garment Manufacturers Association in Cambodia ឬ​ឈ្មោះ​កាត់ហៅ​ថា GMAC) ជា​សមាគម​មួយ​ដែល​ធ្វើការ​យ៉ាង​ជិតស្និទ្ធ​ជាមួយ​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ដើម្បី​ជួយ​សម្រួល​ដល់​ការ​ឆក់​ប្រសិទ្ធិភាព​នៃ​ការិយាធិបតេយ្យ ដែល​ជា​ដៃ​មួយ​ចូល​រួម​នឹង​សហប្រតិបត្តិការ​ជាមួយ​ចលនា​ការងារ ដើម្បី​ធានា​បាន​នូវ​ការ​សង្កេត​មួយ​នៃ​ស្តង់ដារ​ការងារ​នៅ​លើ​មូលដ្ឋាន​ផ្សេង​ទៀត។ សមាគម​នេះ​ត្រូវ​បង្កើត​ឡើង​ដើម្បី​ធ្វើ​ឱ្យ​ប្រទេស​កម្ពុជា ចូល​ជា​ដៃ​គូ​មួយ​នៅ​ក្នុង​ទីផ្សារ​គ្រឿង​តែង​កាយ​សកល ដែល​មាន​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង។

ប្រវត្តិ

សមាគម​នេះ​មាន​លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង ជា​ប្រធាន។ បន្ទាប់​ពី​ការ​កសាង​របស់​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ1993 មាន​វិនិយោគិន​បរទេស ជា​លើក​ដំបូង​បាន​មក​ធ្វើ​ការផ្សងព្រេង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ប្រទេស គឺ​ជា​រោងចក្រ​កាត់​ដេរ​នេះ។ ជាមួយ​នឹង​ជោគជ័យ​ដោយ​ទទួល​បាន​សិទ្ធិ​ពាណិជ្ជកម្ម MFN / GSP ដល់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ក្នុង​ឆ្នាំ 1996 ដោយ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក និង​សហភាព​អឺរ៉ុប ឧស្សាហកម្ម​កាត់​ដេរ​បាន​រក្សា​ទីតាំង​ដ៏​ខ្ពស់​របស់​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​ទិដ្ឋភាព​ឧស្សាហកម្ម​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា។ សូម្បីតែ​ការ​ដាក់ កូតា នៃ​សំលៀក​បំពាក់​ដោយ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ក្នុង​ឆ្នាំ 1999 មិន​បាន​រាំង​ស្ទះ​ដល់​ការ​កើន​ឡើង Meteor ទេ។ នៅ​ក្នុង​ការ​គិត​អំពី​អតីតកាល បញ្ហា កូតា ជំរុញ​លើ​ការ​វិនិយោគ ​កាន់​តែ​ច្រើន​ទៅ​ក្នុង​វិស័យ​នេះ ដូចជា កូតា ដែល​បាន​ដាក់​មក​លើ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ដោយ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក បាន​នៅ​លើ​មូលដ្ឋាន​ក្នុង​ម្នាក់​ដែល​ជា​សប្បុរស​បំផុត​ក្នុង​ចំណោម​ប្រទេស​ទាំងអស់​ទទួល​រង​នូវ​របប​អត់ធ្មត់​បរិមាណ​ឯកតោ​ភាគី នេះ ដោយ​សារ​តែ​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា ដើម្បី​លើក​កម្ពស់​មូលដ្ឋាន​បទដ្ឋាន​ការងារ​ជា​លក្ខខណ្ឌ​ពិសេស ​បាន​ដាក់​ដោយ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​មក​លើ​ប្រទេស​កម្ពុជា នៅ​ក្នុង​ការ​ត្រឡប់​មក​វិញ សម្រាប់​ការ​ទទួល​បាន កូតា កាត់​ដេរ​សប្បុរស​ដោយ​ឈរ​លើ​មូលដ្ឋាន​ប្រចាំ​ឆ្នាំ គឺ​លេង​ជា​កីឡាករ​បម្រុង សម្គាល់​នៃ​ការ​រីក​ចម្រើន​នៃ​ការ​សម្រេច​បាន ​ដោយ វិស័យ​កាត់​ដេរ​កម្ពុជា​ក្នុង​ការ​អនុវត្ត​តាម​អនុសញ្ញា​អង្គការ​ពលកម្ម​អន្តរជាតិ។ ហើយ​ទទួល​បាន​មូលនិធិ​ច្រើន​បំផុត​ដោយ​ក្រសួង​ការងារ សហរដ្ឋអាមេរិក ការពិសោធ​នេះ​ត្រូវ​បាន​គ្រប់គ្រង​ដោយ​ប្រធាន​ទីប្រឹក្សា​បច្ចេកទេស​មួយ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាត់​តាំង​ពី​អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO ) ។ ជា​កត្តា​រួម​ចំណែក​មួយ​ក្នុង​សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ មាន​តំណាង 3 អង្គុយ​នៅ​លើ​គណៈកម្មាធិការ 9 សមាជិក​ប្រឹក្សា​គម្រោង​របស់ខ្លួន។ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ គម្រោង​នេះ​បាន ចាប់​ផ្តើម​ពី​ឆ្នាំ 2006 ការវិវត្ត​ទៅ​ក្នុង​កម្មវិធី​ត្រួត​ពិនិត្យ​រោងចក្រ​កាន់​តែ​ប្រសើរ​នៅ​កម្ពុជា។

នៅ​ក្នុង​ពាក់​កណ្តាល​ឆ្នាំ 1996 ដែល​ភាគ​ច្រើន​នៃ​អ្នក​វិនិយោគ​រោងចក្រ​កាត់ដេរ ដែល​បាន​មក​ពី​ផ្ទៃ​ខាង​ក្រោយ ដែល​ជា​ចំណុះ​ជាមួយ ប្រទេសចិន ទីក្រុងហុងកុង ម៉ាកាវ ម៉ាឡេស៊ី និង​សិង្ហបុរី បាន​សម្រេច​ចិត្ត​បង្កើត​អង្គភាព​គោល​បំណង​ពិសេស​មួយ ដើម្បី​តំណាង​ឱ្យ​ពួកគេ​ជា​ក្រុម​ជំនួស​ឱ្យ​បុគ្គល​មួយ​នៅ​ពេល​ដែល​មាន​បញ្ហា​ធ្វើការ​ដោះស្រាយ​ជាមួយ​នឹង​មន្ត្រី​មក​ពី ក្រសួង​ពាណិជ្ជកម្ម (MoC) ដែល​ត្រូវ​បាន​រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា (RGC) ឱ្យ​ត្រួត​ពិនិត្យ​ការ​នាំចេញ សម្លៀកបំពាក់ និង​ចេញ​វិញ្ញាបនបត្រ​ដើម។ នៅក្នុង​ឆ្នាំ​ដដែល​នេះ រដ្ឋាភិបាល (MoC) ធ្វើការ​រួម​គ្នា​ជាមួយ​សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ ដែល​មាន​តួនាទី​ដ៏​សំខាន់​នៅ​ក្នុង​កិច្ច​ខិតខំ​ប្រឹងប្រែង បញ្ចុះ​បញ្ចូល​ឲ្យ​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ​ទៅ​កាន់​សហរដ្ឋ​អាមេរិច ដើម្បី​ធ្វើ​ការអនុវត្ត​ពន្ធ​ធម្មតា​ក្នុង​វិស័យ​កាត់ដេរ កម្ពុជា​បាន​នាំចូល​ទៅ​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។ ដូច្នេះ បាន​ចាប់​ផ្តើម​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នៃ​កិច្ច​សហប្រតិបត្តិការ​រវាង​ក្រុមហ៊ុន​ផលិត symbiotic កាត់ដេរ និង​រាជរដ្ឋាភិបាល ដែល​បាន​ឈរ​ការ​ធ្វើ​តេស្ត​នៃ​ពេល​វេលា​ក៏​បាន​ចាប់ផ្តើម​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ។

ក្នុង​ឆ្នាំ 1999 សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ​ត្រូវ​បាន​ចុះ​បញ្ជី​ជា​ផ្លូវការ​ជាមួយ ក្រសួង​សង្គមកិច្ច ការងារ និង អតីតយុទ្ធជន កិច្ចការ​យុវជន ដែល​ជា​អង្គការ​និយោជក​មួយ​នៅ​ក្នុង​អនុលោម​តាម​ច្បាប់​ការងារ​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ឆ្នាំ 1997 ។ ក្រោយ​មក​ទៀត វា​ត្រូវ​បាន​គេ​ដាក់​បញ្ចូល​ថា ជា​សមាគម​ជាមួយ​នឹង​ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម។ ឆ្នាំ 2000 សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ​ត្រូវ​បាន​ប្រគល់​ភារកិច្ច​ឲ្យ ដោយ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល ក្នុង​ការ​ដឹកនាំ​ដំណើរការ​នាំចេញ និង​កិច្ច​សម្រួល ​ពាណិជ្ជកម្ម​ក្រុម​ការងារ ។ តំណាង​សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ គឺ​ជា​អ្នក​ចូលរួម​ជា​ទៀងទាត់​លើ​ពន្ធច្បាប់ និង​អភិបាលកិច្ច​ល្អ​ក្នុង​ក្រុម​ការងារ។ ធនាគារ​ពិភពលោក​បាន​អញ្ជើញ សមាគម​រោងចក្រ​កាត់​ដេរ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ 2002 ដើម្បីចូលរួម​សម័យ​ប្រជុំ​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​ពិនិត្យ​ឡើង​វិញ​នៃ​ច្បាប់​ស្តី​អំពី​វិនិយោគ ប្រកាស​ឲ្យ​ប្រើ​នៅ​ឆ្នាំ 2003។ អង្គការសហប្រជាជាតិ​ដ៏ធំ (ជា​ពិសេស ស្ថាប័ន​ហិរញ្ញវត្ថុ​អន្តរជាតិ ដូចជា​ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍​អាស៊ី សាជីវកម្ម​ហិរញ្ញវត្ថុ​អន្តរជាតិ IMF និង MPDF) បាន​ផ្តល់​ការ​ជួប​ប្រជុំ​ជា​ទៀងទាត់​ជាមួយ​សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ ដើម្បី​ជូន​ដំណឹង​ក៏​ដូចជា​សុំ​យោបល់ ឬ មតិ​ព័ត៌មាន​ពី​សមាជិក​របស់​ខ្លួន​ទាក់ទង​នឹង​ការអនុវត្ត​គោល​នយោបាយ ដោយ IFI ។ ភ្នាក់ងារ​ម្ចាស់​ជំនួយ​បរទេស​ជាច្រើន បាន​ផ្តល់​ជំនួយ​បច្ចេកទេស (ដូចជា UNDP និង ITC ) ឬ ជំនួយ​ហិរញ្ញវត្ថុ ដល់​សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ អនុវត្ត​គម្រោង​ក្នុង​សង្គម ដែល​ផ្ដោត​ទៅ​លើ​កម្មករ​រោងចក្រ​កាត់ដេរ ដែល​ភាគ​ច្រើន​ជា​ស្ត្រី និង​ជា​ពិសេស​សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ។