រូបថតនៅក្នុងសង្គ្រាម

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

រូបថតសង្គ្រាមមានរូបថតនៃទាហ៊ាននិងជីវិតនៅក្នុងសង្គ្រាមជាច្រើន។ ទោះបីជារូបថតអាចជួយអោយយើងបង្ហាញច្បាស់ជាងគំនូរឺការគូក៏ដោយនៅពេលខ្លះគំនូររឺការគូរូបអាចអោយយើងទទួលបានរូបភាពដែលមិនភាពលំអៀងនៅក្នុងសារព៌រមាន។

ប្រវត្តិសាស្រ្ត

រូបថតបានបង្ហាញជាសាធារណៈនៅឆ្នាំ១៨៣៩ដែលត្រូវបានគេជឿថាដើម្បីបង្កើតរូបភាពបង្ហាញនៅលើពិភពលោក។ រូបថតត្រូវបានប្រើដើម្បីរក្សាប្រវត្តិសាស្រ្តប៉ុន្តែវាមិនតែងតែសុទិដ្ឋិនិយមទាំងអស់ទេដែលវាដូចដើមទាំងស្រុងទេ។ វាត្រូវបានធ្វើទុក្ខមុនពេលដែលយើងថតហើយវាមិនមែនជាសកម្មភាពជាក់ស្ដែងនៃសង្គ្រាមប៉ុន្តែចជាទិដ្ឋភាពនៅក្នុងសង្គ្រាមដែលអាចយកមកសំរាប់ជួយយើងអោយដឹងនៅក្នុងចំបាំងហើយនឹងទទួលបាននូវសកម្មភាពនៅក្នុងសង្រ្គាមផងដែរ។

នេះមិនមែនជារឿងដែលសំខាន់នោះទេពីព្រោះនៅពេលនោះមានបច្ចេកទេសមិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការថតរូប។ នេះជាលើកដំបូងនៃរូបថតដែលបានបង្កើតរូបភាពតែមួយដែលប្រើមាសនិងទង់ដែងសំរាប់ចំនាំងផ្លាតអស់រយៈពេលយ៉ាងយូមកហើយ។ វាបានរក្សាសកម្មភាពផ្សេងៗនៅក្នុងរូបថត ហើយរូបភាពត្រូវធ្វើក្នុងរយៈពេលវែងមិនបានភ្លាមៗទេ។ អ្នកថតរូបនៅក្នុងសង្គ្រាមដំបូងគឺជនជាតិអាមេរិចកាំងមិនចេញមុខ ដែលបានធ្វើdaguerreotypes អំឡុងសង្គ្រាម Mexican–American នៅឆ្នាំ១៨៤៧។

អ្នកថតរូបដែលគេបានស្គាល់ដំបូងនោះគឺ Hungarian-Romanian Carol Popp de Szathmàri ដែលបានថតរូបនៅក្នុងសង្គ្រាមផ្សេងៗនៅឆ្នាំ១៨៥៣ និងរូបភាពសង្គ្រាមជិត Olteniţa និង Silistra នៅឆ្នាំ១៨៥៤ អំឡុងពេលសង្គ្រាមCrimean War។ គាត់បានថតរូបចំនួន២០០អាល់បុម្ភដែលជារូបថតផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុងឆ្នាំ១៨៥៥ នៃ Napoleon III of France and Queen Victoria of the United Kingdom។ រូបថតចំនួន៩របស់គាត់សល់រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។

អ្នកថតរូបជនជាតិបារាំងឈ្នោះ Ernest Edouard de Caranza បានថតអ្នកស្រុកក្រៅរបស់គាត់នៅជំរុំរបស់ពួកគេជិតVarna នៅឆ្នាំ១៨៥៤។ គាត់ត្រូវបានតាមដោយ Roger Fenton នៅឆ្នាំ១៨៥៥ទោះបីជាមានភាពសំពីងសំពោងក៏ដោយគាត់នៅតែធ្វើរូបថតរឺទេសភាពដែលគាត់មានឡានមួយនិងអ្នកជំនួយការមួយត្រឡប់ទៅBritain ជាមួយរូបថតដែលមានទ្រង់ទ្រាយធំជាង៣៥០។ នៅអំឡុងឆ្នាំ១៨៥០ លោកFelice Beato បានធ្វើដំនើរទៅឥណ្ឌា ថតរូបអំពីការប៉ះបោរថ្មីៗហើយផលិតរូបថតដែលមានSiege of Lucknow and the Siege of Delhi ហើយគាត់បានទៅប្រទេសចិនថតលទ្ធផលទី២នៃសង្គ្រាមSecond Opium។ ការថតរូបមិនអាចថតប្រធានបទដែលអនុវត្តនៅក្នុងសង្គ្រាមបានទេដូចជាៈលោកHaley SimsនិងAlexander Gardner។ ពួកគេបានចូលទៅថតនៅកន្លែងសង្គ្រាមស៊ីវិលអាមេរិចកាំងនៅឆ្នាំ១៨៦១ដល់១៨៦៥ ដើម្បីថតរូបជាក់ស្ដែងនិងភាពរន្ធត់នៅក្នុងសង្គ្រាម។ Alexander Gardner និងMathew Brady បានរៀបរាង្គកាយទាហ៊ានដែលបានស្លាប់ជាច្រើនអំឡុងពេលសង្គ្រាមស៊ីវិល ដើម្បីថតរូបអោយបានច្បាស់អំពីភាពសាហាវឃោឃៅនៅក្នុងសង្គ្រាម។ មានទាហ៊ានជាច្រើននៅក្នុងសង្គ្រាមនៅ។ ឆ្នាំ១៨៦២ Bradyបានផលិតផ្ទាំងគំនូរសាកសពដែលមានភាពគ្រាមក្រំវេទនាជាខ្លាំង។ ការងារនេះធ្វើរយៈយ៉ាងយូរជាមួយកន្លែងធ្វើការរបស់លោកAlexander ជារូបថតGardner Rebel Sharpshooterហើយបានយកទៅបង្ហាញពីភាពយ៉ាងរន្ធត់នៃសង្គ្រាម។

អ្នកថតរូបនៅក្នុងសង្គ្រាម

អ្នកថតរូបនៅក្នុងនៅ Normandy សង្គ្រាមនៅ Normandy.

អ្នកថតរូបដែលចូលរួមនៅក្នុងនេះត្រូវស្វែងរកពួកគេនៅកន្លែងដែលមានទុក្ខសោកហើយពេលខ្លះបានស្លាប់ដោយសារតែពួកគេព្យាយាមថតរូបនៅក្នុងសង្គ្រាម។ អ្នកសារព៌រមាននិងអ្នកថតរូបត្រូវបានថែរក្សារដោយអនុសញ្ញាអន្តរជាតិនៃទាហ៊ាននៅក្នុងសង្គ្រាម ប៉ុន្តែប្រវត្តិសាស្ត្របានអោយដឹងថាពួកគេតែងតែចាត់ទុក្ខខ្លួននៅក្នុងសង្គ្រាមហើយពេលខ្លះទៀតបង្ហាញពីភាពអាក្រក់របស់ពួកគេនិងពេលផ្សេងទៀតនិងការពារព្រឹត្តិការណ៍ដែលបង្ហាញនៅក្នុងរូបថតនូវអ្វីដែលគេដឹង។ រូបថតសង្គ្រាមបានក្លាយជាគ្រោះថ្នាក់ច្រើនឡើងជាមួយភារវនិយមនៃការច្បាំងរបស់ទាហ៊ានដូចជាភារវនិយមខ្លះដែលជាប់ទាក់ទងនិងសារព៌រមានហើយអ្នកថតរូប។ នៅក្នុងសង្គ្រាមអ៊ីរ៉ាក់គេបានថតរូបភារនិយម រឺការថតរបស់ទាហ៊ានដែលបានសំលាប់ដោយភ្លើង U S អ្នកការសែតអ៊ីរ៉ាក់២នាក់ធ្វើការនៅReuters កត់សំគាល់strafedដោយ ឧត្ថមភេជ្ជៈនៅថ្ងៃទី12 ខែ កក្កដាឆ្នាំ ២០០៧ ប្រដាប់បាញ់ខ្យល់ Baghdad ការទោទន់ទៅរឿងអាក្រក់នៅពេលដែល Wikileaks បានផ្សាយវីដេអូ អំពីកាំម៉ារ៉ា។

==រូបថតនៃបដ