Jump to content

នមស្កាព្រះធម្មរតនៈ

ពីវិគីភីឌា
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

នមស្ការព្រះធម្មរតនៈ

អដ្ឋង្គិការិយបថោ ជនានំ មោក្ខប្បវេសាយ ឧជូ ច មគ្គោ ធម្មោ អយំ សន្តិករោ បណីតោ និយ្យានិកោ តំ បនមាមិ ធម្មំ

ប្រែៈ ​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ឯណា​ ​ជា​ធម៌​ប្រកប​ដោយ​អង្គ​ ៨ ​ប្រការ ​ជា​គន្លង​ដំណើរ​នៃ​ព្រះ​អរិយបុគ្គល​ជា​ម្ចាស់ ​ជា​ផ្លូវ​ដ៏​ត្រង់​ក្នុង​កិរិយា​ញ៉ាំង​ជន ​ដែល​ប្រាថ្នា​នូវ​ព្រះ​និព្វាន​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​កាន់​ព្រះ​និព្វាន​បាន​ ​ព្រះ​ធម៌​ជា​ធម៌​ធ្វើ​ឲ្យ​ត្រ​ជាក់​រម្ងាប់បង់​នូវ​ភ្លើង​ទុក្ខ​ភ្លើង​កិលេស ​ជា​ធម៌​ដ៏​ឧត្តម ​ជា​គុណ​ញ៉ាំង​សត្វ​ឲ្យ​ចេញ​ចាក​សង្ខារ​ទុក្ខ​ ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​សូម​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ ​នូវ​ព្រះ​សទ្ធម្ម​នោះ​ ​ដោយ​គោរព ។ (​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ម្តង)

យេ ច ធម្មា អតីតា ច យេ ច ធម្មា អនាគតា បច្ចុប្បន្នា ច យេ ធម្មា អហំ វន្ទាមិ សព្វទា

ប្រែៈ ​ព្រះ​ធម៌​ទាំង​ឡាយ​ឯណា​ ​ដែល​ជា​ធម៌​របស់​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ ​ដែល​និព្វាន​កន្លង​ទៅ​ហើយ​ក្ដី​ ​ព្រះ​ធម៌​ទាំង​ឡាយ​ឯណា​ ​ដែល​ជា​ធម៌​របស់​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​នឹង​មានមក​ក្នុង​កាល​ខាង​មុខ​ក្ដី​ ​ព្រះ​ធម៌​ទាំង​ឡាយ​ឯណា​ ​ដែល​ជា​ធម៌​របស់​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ ទ្រង់​ប្រតិស្ឋាន​ទុក ​ក្នុង​កាល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ក្ដី​ ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា ​សូម​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ ​នូវ​ព្រះ​ធម៌​ទាំង​ឡាយ​នោះ​ គ្រប់កាល​ទាំង​ពួង ។

ស្វាក្ខាតោ ភគវតា ធម្មោ សន្ទិដ្ឋិកោ អកាលិកោ ឯហិបស្សិកោ ឱបនយិកោ បច្ចត្តំ វេទិតព្វោ វិញ្ញូហីតិ

ប្រែៈ ​ព្រះ​បរិយត្តិ​ធម៌​គឺ​ព្រះ​ត្រៃបិដក ​ជា​ធម៌​គឺ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​សម្តែងហើយ​ដោយ​ល្អ ​ព្រះ​នពលោកុត្តរ​ធម៌​មាន ៩ ប្រការ គឺមគ្គ ៤ ផល ៤ និព្វាន ១ ​ជា​ធម៌​គឺ​ព្រះ​អរិយ​បុគ្គល​ ​ទាំង​ពួង ដឹងពិត​ឃើញ​ពិត ​ដោយ​បច្ចវេក្ខណញ្ញាណ ​គឺ​ថា​នឹង​បាន​ដឹង​ដោយ​ស្តាប់ ​ដោយ​ជឿ​បុគ្គល​ដទៃ​នោះ​ក៏ទេ ​គឺ​ឃើញ​ច្បាស់​ដោយ​ខ្លួនឯង ​ជា​ធម៌​ឲ្យ​នូវ​ផលមិនរង់ចាំកាល ​គឺ​ថាកាល​បើ​ព្រះ​អរិយមគ្គកើតឡើងហើយ ​ព្រះ​អរិយផលក៏កើត​ក្នុង​លំដាប់គ្នា មិន​បាន​យឺតយូរឡើយ​ជា​ធម៌​គួរ​ដល់​ឯហិបស្សវិធី ​គឺ​ថា​បើ​ព្រះ​អរិយ​បុគ្គល​ ​ដែល​បាន​សម្រេច​មគ្គផលហើយ ក៏គួរ​នឹង​ហៅ​បុគ្គល​ដទៃ ​ឲ្យ​ចូល​មក​មើល​បាន​ ​ជា​ធម៌​គឺ​ព្រះ​អរិយ​បុគ្គល​គប្បី​បង្អោន​ចូល​មកទុក ​ក្នុង​ខ្លួន​ដោយ​អំណាច​នៃ​ភាវនា ​ជា​ធម៌​គឺ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំង​ឡាយមានឧគ្ឃដិតញ្ញូ​បុគ្គល​ជា​ដើម ​គប្បី​ដឹង​គប្បី​ឃើញ​ច្បាស់​ក្នុង​ចិត្ត​នៃ​ខ្លួន ។

នត្ថិ មេ សរណំ អញ្ញំ ធម្មោ មេ សរណំ វរំ ឯតេន សច្ចវជ្ជេន ហោតុ មេ ជយមង្គលំ

ប្រែៈ វត្ថុដទៃ​ជា​ទី​ពឹង​ទី​រលឹក ​នៃ​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា មិនមានឡើយ មានតែ​ព្រះ​ធម៌​ជា​ម្ចាស់​ជា​ទី​ពឹង​ទី​រលឹក​ដ៏​ប្រសើរ ​របស់​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា ​សូម​សិរីសួស្តីជយមង្គលចូរមាន​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា ​ដោយ​កិរិយាពោល​នូវ​ពាក្យ សច្ចៈ​នេះ​ ។

ឧត្តមង្គេន វន្ទេហំ ធម្មញ្ច ទុវិធំ វរំ ធម្មេ យោ ខលិតោ ទោសោ ធម្មោ ខមតុ តំ មមំ

ប្រែៈ ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា ​សូម​ថ្វាយ​បង្គំ ​នូវ​ព្រះ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរមាន ២ ប្រការ ​គឺ​ព្រះ​បរិយត្តិ​ធម៌​និង​ព្រះ​នពលោកុត្តរ​ធម៌​ ​ដោយ​អវយវៈ​ដ៏​ឧត្តម​គឺ​ត្បូង ទោស​ឯណា​ដែល​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្លាំងភ្លាត់ហើយ ​ក្នុង​ព្រះ​ធម៌​ជា​ម្ចាស់ ​សូម​ព្រះ​ធម៌​ជា​ម្ចាស់អត់​នូវ​ទោស​នោះ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា ។ (​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំម្តង)

ឯកសារ​យោង

គិហិបតិបត្តិពិសេស

ផ្នែកមួយនៃ
ព្រះពុទ្ធសាសនា


ធម៌វន្ទនា

ថ្វាយគ្រឿងសក្ការ
នមស្ការពុទ្ធរតន
នមស្ការធម្មរតន
នមស្ការសង្ឃរតន
ថ្វាយបង្គំព្រះសារីរិកធាតុ

សូមបុណ្យកងកុសល
សុភមង្គលកថា
ធម៌ផ្សាយមេត្តា
ខមាបនគាថា
អាកាសដ្ឋា

ធម៌រំឭកគុណ
ជយបរិត្តគាថា
សម្ពុទ្ធេ
ព្រះបារមី១០
បត្តិទានគាថា

អញ្ជើញពពួកទេវតា
ទេវតាបកាសនគាថា
ពុទ្ធជ័យមង្គល
ឥមិនាបុញ្ញកម្មេ
អារធនាព្រះសង្ឃ
(ចម្រើនព្រះបរិត្ត)
មង្គលសូត្រពហូទេវា