Jump to content

ជំងឺរលាកប្រដាប់ដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ

ពីវិគីភីឌា
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Chronic Respiratory Disease ឬ Infectious Sinusitis ឬ Air Sacculitis

ប្រដាប់ដកដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ គឺជាជំងឺមូយមានសភាពរ៉ាំរ៉ៃចំពោះបក្សី ហើយល្បឿននៃការចំលងជំងឺមានសភាពយឺត ។ នៅពេលដែលបក្សីកើតជំងឺនេះ យើងសង្កេតឃើញមានការក្អករន្ថើនៗ ដែលពិបាកបំបាត់វាទៅវិញ កណ្ដាស់ហើយនៅ បំពង់ខ្យល់មានឭសម្លេងគ្រឹកៗ នៅពេលបក្សីដកដង្ហើម ។ នៅពេលតែមួយ បក្សីភាគច្រើននៅក្នុងហ្វូងអាចទទួលជំងឺនេះ ។ នៅប្រទេសដែលត្រជាក់ ជំងឺនេះមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ ជាពិសេសនៅរដូវធ្លាក់ទឹកកក (winter season) ។ មាន់យកសាច់ (broilers) វាឆាប់ទទួលនូវជំងឺនេះណាស់ ។ អាត្រាស្លាប់របស់បក្សីដែលមានអាយុពី ៦-៨សបា្ដហ៍ អាចមានរហូតពី ៣០-៤០% ។

វាជាជំងឺមួយដែលប៉ះពាល់ទៅដល់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនៃកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមមាន់ ។ ចំពោះបក្សីតូចត្រូវរងគ្រោះដោយការ ស្លាប់ ចំណែកឯបក្សីធំវិញ គឺត្រូវរងគ្រោះដោយសារភាពអន់ថយនៃការបន្ដពូជ (reproductive failure) ។ ជំងឺនេះអាចនៅ តែមានកើតពីមួយឆ្នាំទៀតប្រសិនបើពុំមានវិធានការណ៍ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ។

និមិត្ដហេតុ (Ethiology)​

ជំងឺនេះបង្កឡើងដោយមេរោគម៉្យាងឈ្មោះ Mycoplasma gallicepticum ដែលមានវិជ្ជមាត្រ 0,៥µ ។ លក្ខ័ណ ដែលត្រូវបានធ្វើឲ្យកើតមានជំងឺនេះឡើងជាញឹកញាប់ គឺបណ្ដាលមកពីពពួក(virus) វីរុសដែលធ្វើឲ្យខូចខាតដល់ប្រដាប់ ដកដង្ហើមដូចជា ជំងឺញូវកាស់ (ND) និង(IB) ហើយក្រោយទៀតបានបង្កើតឡើងឲ្យមាននូវភាពស្មុកស្មាញ ដោយសារ ការជ្រៀតចូលនៃប៉ាត់តេរី ។

បណ្ដាលភាពតាមតឹង ( stress) ទំាំងឡាយណាដែលបណ្ដាលមកពីការប្ដូរទីកន្លែង រឺការដឹងជញ្ជូនបក្សីពីកន្លែង មួយទៅកន្លែងមួយទៀត ការកាត់ចំពុះរឺការវៈកាត់ផ្សេងៗ រឺលក្ខណៈនៅជុំវិញពុំមានលក្ខណៈសមស្របដូចជាៈ ត្រជាក់ និងក្ដៅពេក រឺក៏ចរន្ដខ្យល់បក់ចេញចូលនៅក្នុងទ្រុងពុំបានត្រឹមត្រូវ រឺអាក្រក់ទាំងអស់នេះជាមូលហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យ បក្សីងាយនឹងទទួលជំងឺបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ Mycoplasma Gallicepicum អាចនៅជាពូជមិនបង្ករោគ (non-pathogenic strain) រឺពូជបង្ករោគដែលមានព្រំដែន (limited pathogenic strain) ។

របៀបចំលងជំងឺ (Transmission)

ជាទូទៅជំងឺនេះអាចឆ្លងរាលដាលតាមមធ្យោបាយយ៉ាងៈ តាមរយៈប៉ះទង្គិចផ្ទាល់ (direc:contact) តាមរយៈខ្យល់ (aerosl) និងតាមរយៈស៊ុតដែលបានមកពីមេបាដែលឈឺទៅកូន (through the eggs) ។

ដោយប៉ះទង្គិចផ្ទាល់

កត្ដាដំបូងមានដូចជា ការចិញ្ចឹមសត្វច្រើនហួសចំណុះនៅទីធ្លាតូចចង្អៀត អនាម័យមិនបានស្អាតត្រឹម ត្រូវ ទាំងអនាម័យដល់សត្វ និងទ្រុងហើយនឹងជំងឺដូចជា កុកស៊ីឌីយូស៊ីស (coccidiosis) ធ្វើឲ្យពពួកមេរោគមាន ការងាយស្រួលក្នុងការធំធាត់ (រីកលូតលាស់) ។ វីរុសនៃជំងឺរលាកទងសួត (IB) ញូវកាស (ND) និង E-Coli អាចនៅតែ ជាអ្នកធ្វើឲ្យការឆ្លងនៃជំងឺនេះមានសភាពកាន់តែដុនដាបថែមទៀត ។

ខ្យល់

ជំងឺនេះអាចបង្កឡើងតាមរយៈ កំទិចកំទីតូចៗ រឺការដកដង្ហើមចូលតាមច្រមុះ ។ បក្សីទាំងឡាយចឹកចំណីស៊ីដែល មានពពួកភ្នាក់ងារបង្កជំងឺ ពីទឹកកំបោរ ដែលចេញមកពីបក្សីឈឺ ។

អ្នកផ្ទុកមេរោគ និងស៊ុត

ជំងឺនេះអាចឆ្លងតាមរយៈ បក្សីដែលជាសះស្បើយឡើងវិញ តែមានផ្ទុកនូវមេរោគនៅក្នុងខ្លួននៅឡើយ (carrier birds) ។ ពពួកមេរោគអាចចំលងមេរោគ តាមរយៈស៊ុតដែលផ្ទុកដោយមេរោគនៃជំងឺនេះ ទៅដល់កូនដែលញាស់ចេញ ជំនាន់ក្រោយ ។ រយៈពេលដែលជំងឺនេះសម្ងំពុំមានប្រតិកម្ម គឺមានពី ៤ថ្ងៃ រហូតដល់ ៣សបា្ដហ៍ ។ លក្ខណៈសំគាល់នៃ ជំងឺនេះមានខ្ទុះហូរចេញពីរន្ធច្រមុះ ការរលាកកុងសង់ទីវ (Conjuntivitis) និងការហូរទឹកភ្នែកត្រូវបានកត់សំគាល់ឃើញ ភាគច្រើននៅលើបក្សីតូចៗ (Young birds) ។ ជំងឺនេះអាចក្លាយទៅជាមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលដែលមានការកើង ឡើងដំណាលគ្នានូវជំងឺ ND IB រឺជំងឺរលាកបំពងសំឡេង និងបំពង់ខ្យល់ (ILT) ។ ហើយចំពោះបក្សីធំ (adult birds) អាច កើតមាននូវការរលាកដែស្បូន-ភ្នាសពោះ ប្រសិនបើមានការទាក់ទងដល់ប្រដាប់បន្ដពូជរបស់បក្សីនោះ ។ ទិន្នផលស៊ុត អាចធ្លាក់ចុះប្រហែលពី ២០-៤០% ប៉ុន្ដែទំរង់ស៊ុតនៅតែរក្សាភាពដើមធម្មតា មិនដូចជំងឺផ្សេងទៀតឡើយ​ដែលស៊ុតមាន ទំរង់មិនធម្មតា ។ អាចមានការប៉ះពាល់ដល់ការញាស់របស់ស៊ុត ។ ជាទូទៅកត់សំគាល់ឃើញថា បក្សីមានការស្រកទម្ងន់ (ស្គម) ។ កំហាតបង់សេដ្ឋកិច្ចដោយសារជំងឺ នេះតែងតែជួបប្រទះមានច្រើនទៅលើពពួកមាន់យកសាច់ តែមានជួបប្រទះ តិចតួចចំពោះមាន់ផ្ដល់ស៊ុត និងមាន់សំរាប់ទុកពូជ ។

រោគវិនិច្ឆ័យ (Diagnosis)

រោគវិនិច្ឆ័យត្រូវធ្វើឡើងដោយចំនុចសំខាន់ៗដូចខាងក្រោមនេះ៖

  • ប្រវត្ដិនៃការរាលដាល (សាយភាយ)នៃជំងឺនេះមានសភាពយឺត
  • រោគសញ្ញានៃជំងឺមានដូចជា ថយចុះនូវការស៊ីចំណី ក្អករន្ថើនៗ និងទំរង់ស៊ុតនៅធម្មតា
  • ការបំប៉ែកចេញ នូវពពួកមេរោគនេះ
  • ធ្វើតេស្ដសេរ៉ូម ឧទាហរណ៍ៈ Rapid slide test, Whole blood test, Agglutination test, Haemagglutination inhibition test
  • ធ្វើតេស្ដដូចជាៈ Allergic test, Immunofluorescent test
  • ការពិនិត្យដោយប្រើមីក្រូទស្សន៍អេឡិចទ្រិច
  • ការបណ្ដុះមេរោគត្រូវយកវត្ថុវិភាគ មកពីបំពង់ខ្យល់កូនមាន់ដែលមានអាយុ ៩០ថ្ងៃ និងមានបន្ថែមអង់ទីបីយូទិច ផងដែរ
  • ការពិនិត្យបន្ទាប់ពីបក្សីស្លាប់ ដើម្បីរកស្លាកស្នាមនៅក្នុងសរីរាង្គផ្សេងៗ ស្លាកស្នាមភាគច្រើនឃើញមាននៅលើ ប្រដាប់ដកដង្ហើម (respiratory tract) និងប្រដាប់បន្ដពូជ (reproductive tract) ។

ស្លាកស្នាម​(Lesions)

  • ស្រោមបេះដូង (pericardium): serofibrinous រឺ (seropurulent exudate) មានខ្ទុះនៅក្នុងស្រោមបេះដូង
  • ថ្លើម (liver): កំណនៃ serofibrinous exudate ដែលគេហៅវាថា plasticmembrane
  • ផាល (spleen): ហើមធំមានពណ៍ចំរុះដោយសារតែ Lymphoid hyperplasia
  • បំពង់ខ្យល់ (trachea): ការផ្លាស់ប្ដូរដោយសារការរលាកភ្នាសសើមនៃបំពង់ខ្យល់ភ្នាសឡើងក្រាស់ ហើយមានខ្ទុះខាប់ដូច ប្រូម៉ា
  • រន្ធច្រមុះ (nasal passage): ភ្នាសសើមឡើងក្រាស់ហើយមានខ្ទុះនៅនឹងភ្នាសនោះ
  • សួត (lung): pneumonic changes និង Gralulomatous lesions
  • ភ្នែក (eyes):   ការស្ទះភ្នាសសើមនៃ conjunctive
  • ថង់ខ្យល់ (air sac): អាចកំណ (បង្កបង្កើត) ទៅជាដំបៅ Abscess