ខេត្តព្រះនគរស្រីអយុធ្យា

ខេត្តអយុធ្យា พระนครศรีอยุธยา
ទង់ ត្រា
ផែនទីនៃខេត្តអយុធ្យា ផែនទីនៃខេត្តអយុធ្យា
ប្រទេស	ថៃ(សៀម)
ទីរួមខេត្ត	ក្រុងអយុធ្យា
ផ្ទៃក្រឡា
• សរុប	២៥៤៨ គម2 (៩៨៤ ម៉ាយ ការ)
ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃក្រឡា	៦៤
ល្វែងម៉ោង	ICT (ម.ស.ស.+7)
លេខកូដប្រៃសណីយ៍	13xxx
លេខកូដហៅទូរស័ព្ទ	035
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦	TH-14

ខេត្តអយុធ្យា ឬ ព្រះនគរស្រីអយុធ្យា (សៀម : พระนครศรีอยุธยา) គឺជាខេត្តមួយនៅកណ្តាលប្រទេសសៀម។ខេត្តនេះមានព្រំប្រទល់នឹងខេត្តឧទង ខេត្តលពបុរី ខេត្តបទុមធានី ខេត្តនន្ទបុរី ខេត្តនគរបឋម និង ខេត្តសុពណ៌បុរី។ឈ្មោះ ​អយុធ្យា ​មក​ពី​ពាក្យ​សំស្ក្រឹត អយោធ្យ ឬ អយោធ្យា ដែល​ជាទីក្រុងរបស់ព្រះរាមនៅក្នុងរឿងរាមកេរ្តិ៍(ក្រុងអយុធ្យាឬក្រុងស្រីអយុធ្យា)មាន​ន័យ​ថា "ទីក្រុង​ឥតចម្បាំង ទីក្រុងឥតសង្គ្រាម"។

ប្រវត្តិ

អយុធ្យាត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៣៥០  ដោយ ព្រះបាទឧទង ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការបង្កើតអយុធ្យាគឺចាស់ជាងសតវត្សទី 14 ឆ្ងាយណាស់។ ភស្ដុតាង​បាន​បង្ហាញ​ថា តំបន់​នោះ​មាន​ប្រជាជន​រួច​ហើយ​ក្នុង​អំឡុង​សម័យ ​មន ទ្វារវតី ។ ប្រភពបានរៀបរាប់បន្ថែមទៀតថា ប្រហែលឆ្នាំ៨៥០នៃគ.ស ខ្មែរ បានកាន់កាប់តំបន់នោះ ហើយបានបង្កើតបន្ទាយមួយនៅទីនោះ ដោយដាក់ឈ្មោះវាថា អយោធ្យា បន្ទាប់ពីទីក្រុងហិណ្ឌូដ៏ពិសិដ្ឋបំផុតមួយនៃប្រទេសឥណ្ឌាដែលមានឈ្មោះដូចគ្នា។ ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ដើម​អយុធ្យា​គឺ​ជា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ទាក់ទង​នឹង​ការ​តាំង​ទីលំនៅ​របស់​ខ្មែរ​នេះ។ ស្របគ្នានោះ ព្រះអង្គម្ចាស់ ដាំរ៉ុង ក៏យល់ស្របថា មានទីក្រុងមួយឈ្មោះថា អយុធ្យា ដែលខ្មែរបានគ្រប់គ្រងពី ក្រុងលពបុរី ត្រង់ចំណុចដែលទន្លេទាំងបីប្រសព្វគ្នា។ ផែនទីកំណាយបង្ហាញដានពី បារាយណ៍ បុរាណមួយ (អាងស្តុកទឹក) នៅជិតចុងភាគនិរតីនៃ វត្តយ៉ៃមង្គល ដែលអាចត្រូវបានសាងសង់នៅលើអតីតប្រាសាទបុរាណខ្មែរដ៏សំខាន់មួយ។

អយុធ្យាគឺជារាជធានីរបស់ប្រទេសថៃ (ដែលពេលនោះហៅថាសៀម) អស់រយៈពេល 417 ឆ្នាំចាប់ពីឆ្នាំ 1350 រហូតដល់ក្នុង សង្រ្គាមភូមា-សៀម (1765-1767) វាត្រូវបានបណ្តេញចេញដោយកងទ័ព ភូមា នៅឆ្នាំ 1767 ។ ក្នុង​សម័យ​នេះ សម័យ​អយុធ្យា ឬ ​អាណាចក្រ​អយុធ្យា ដែល​ជា​ទូទៅ​គេ​ហៅ​ថា​សម័យ​អយុធ្យា អាណាចក្រ​អយុធ្យា​ត្រូវ​បាន​គ្រប់​គ្រង​ដោយ​ស្តេច​៣៣​អង្គ​នៃ​រាជវង្ស​៥​ផ្សេង​គ្នា។ ព្រះរាជាណាចក្របានក្លាយជាអ្នកលេងដ៏សំខាន់ក្នុងតំបន់ និងជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មនៃបូព៌ា ដែលជាចំណុចប្រជុំរបស់ពាណិជ្ជករអឺរ៉ុប និងពាណិជ្ជករអាស៊ី។ ក្សត្រដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់ក្នុងសម័យអយុធ្យារួមមាន ព្រះបាទនរេសួន មហាក្សត្រ ដែលបានរំដោះក្រុងអយុធ្យាពីការកាន់កាប់របស់ភូមាដំបូង និងបានចាប់ផ្ដើមរជ្ជកាលនៃការសញ្ជ័យ និង ព្រះបាទនរាយណ៍ ដែលផ្តួចផ្តើមទំនាក់ទំនងការទូតជាមួយបារាំងក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទល្វីសទី XIV ។ រជ្ជកាលរបស់ទ្រង់គឺជាយុគមាសនៃពាណិជ្ជកម្ម និងវប្បធម៌។

ទីក្រុងនេះមានទីតាំងយុទ្ធសាស្ត្រ។ ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនខែនៃឆ្នាំ វាលទំនាបទឹកជំនន់នៅជុំវិញទីក្រុងនឹងត្រូវបានជន់លិចដោយទន្លេជាច្រើននៅជុំវិញទីក្រុង។ ដូច្នេះ​ការ​ឡោមព័ទ្ធ​របស់​ខ្មាំង​សត្រូវ​មិន​អាច​ទៅ​រួច​ទេ ហើយ​ត្រូវ​បង្ខំ​ឱ្យ​ដក​ថយ។ អត្ថប្រយោជន៍នេះគឺជាកត្តារួមចំណែកក្នុងការលុកលុយរបស់ភូមាដែលបរាជ័យជាច្រើន។

ប្រាសាទបុរាណនៅក្នុង ឧទ្យានប្រវត្តិសាស្ត្រអយុធ្យា បានចូលជា បេតិកភណ្ឌពិភពលោក របស់អង្គការយូណេស្កូ ចាប់តាំងពីខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៩១។ ខេត្តនេះក៏ជាផ្ទះរបស់វិមានរដូវក្តៅ Bang Pa-in ផងដែរ។

ដើម​ឡើយ​មាន​ឈ្មោះ​ថា ក្រុងកែវ (​กรุงเก่า) ​ឈ្មោះ​ជា​ព្រះនគរ​ស៊ី​អយុធ្យា​ក្នុង​ឆ្នាំ១៩២៦

រដ្ឋបាល

ខេត្ត​អយុធ្យា ចែកចេញជា ១៦ ក្រុង/ស្រុក ២០៩ សង្កាត់/ឃុំ និង ១៣២៨ ភូមិ ៖

ផែនទីក្រុងនិងស្រុកនៃខេត្តអយុធ្យា