ការពិភាក្សារបស់អ្នកប្រើប្រាស់:Samoeun888

ប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ទូរទស្សន៍

The history of television records the work of numerous engineers and inventors in several countries over many decades. The fundamental principles of television were initially explored using electromechanical methods to scan, transmit and reproduce an image. As electronic camera and display tubes were perfected, electromechanical television gave way to all-electronic broadcast television systems in nearly all applications.

ទូរទស្សន៍អសនីចុម្ពិត

[និបខូដិស ]ជា ស្នាមបង្ហាញ ដានផ្លូវជាវង្វង់ពទ្ទ័ជុំវិញនៃប្រហោងដិស ដែលអាចមានជ្រុងច្បាស់លាស់របស់អ្នកបង្កើតផងដែរ។បរិវេណចំពោះ ដិសទទេដែលមានស្នាមអូស បង្ហាញ ពីតំបន់ដែលបានសំអាត ។ការចាប់ផ្តើមដំបូងរបស់ ម៉ាស៊ីនទូរទស្សន៍ អាចនាំដានរូបព្រាលៗស្មាៗដើម្បីស្វៃងរក ការនាំពន្លឺរូប ចំពោះ ធាតុស៊ីលីញ៉ូមដែល រកឃើញដោយលោក វិលឡូបាយ ស្មិត នៅក្នុងឆ្នាំ១៨៧៣ ។ការបង្កើតឧបករណ៍សំរាប់ សំអាតដិស រកឃើញដោយលោក ភូលហ្វត័លីប និបខូ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៨៤ ជាមួយនិងវត្តុបង្ហាញពន្យលរបស់ លោក ចនលូហ្គីប៉ាដ នៅពេល ដែលបានបង្ហាញនូវការផ្លាស់ប្តូររូបភាព នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩២៦។តាមដែលបានដឹងមានសិស្សសកលវិទ្យាលយ័ អាលឺម៉ង់ម្នាក់អាយុ២៣ឆ្នាំឈ្មោះថា ភូលនិខូ បានស្នើ សុំប្រកាសដាក់ជានិបត្រ័តក្កកម្ម ចំពោះប្រពន្ទ័ អសនីកម្ម ទូរទស្សន៍ ជាលើកដំបូងនៅឆ្នាំ១៨៨៤ ទោះបីជាគាត់មិនដែល បង្កើត គំរូការងារ ចំពោះប្រពន្ទ័ ការផ្លាស់ប្តូរ​​ នៃ​ថាដិស​ របស់លោក​​និបខូ ចំពោះរូបភាពល្អកស្លាៗ សំរាប់ទូរទស្សន៍ ​បានក្លាយជា ភាបល្អធម្មតា ​ហើយ​ ក៍មានបន្តការប្រើ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៣៩[2] ឧបករណ៍ខនស្តេនថិន​ ផឺស្គីអី បានដាក់​ជាពាក្យសំរាប់ទូរទស្សន៍ក្នុងអត្តបទមួយ​ ដើម្បីជួបប្រជុំអគ្គីសនី អន្តរជាតិ នៅឯការតាំងពិពរណ៍ពិភពលោក អន្តរជាតិនៅទីក្រុងប៉ារីស ខែសីហា ថ្ងៃទី២៥​​ ឆ្នាំ ១៩០០ ​​អត្តបទ ផឺស្គីអី បានពិនិត្យឡើងវិញ មានជាមួយ និង បច្ចេកវិទ្យាអសនីចុម្ពិតសំរាប់សំគាល់ការងាររបស់ លោកនិបខូ ហើយ​និង​​ មានអ្វីជាច្រើនទៀត។[3]ទោះជាយ៉ាងណាក៍ដោយ​​ បច្ចេកវិទ្យាទាំងនេះមិនបានដល់ឆ្នាំ១៩០៧ ដែល មានការអភិវឌ្ឃន៍ ក្នុង​ បច្ចេកវិទ្យារីកចំរើនឡើង ដោយ​លោក លី ដិហ្វរេស​​និងក្នុងចំនោមក្រុម អាធរ័ ខុន ដទៃទៀត​​​​ ដែលជាអ្នកបានធ្វើគំរោងអនុវត្តន៍ ។[4] ការបង្ហាញបំភ្លឺជាលើកដំបូង ចំពោះ ការបញ្ចូនរូប​ គឺមានភាពស្រមោលខ្មៅព្រាល ចំពោះរូបភាព ដោយឧបករណ៍ ហ្វរ័ហ្វិស រិខនូគ និង​​ ឧបករណ៍ អា​ ហ្វូរនៀ នៅទីក្រុងប៉ារីស ក្នុងឆ្នាំ ១៩០៩ ការប្រើប្រអប់កញ្ចក់វិល សំរាប់ជាអ្នកវិភាគ ​និង​មានស្រមោលព្រាលនៃសំនុំធាតុ សិលិនញ៉ូម៦៤ ធ្វើជាអ្នកទទួលរូប[5]

និបខូដិស. ស្នាមបង្ហាញដានផ្លូវជាវង្វង់ ពទ្ទ័ជុំវិញ​ នៃប្រហោងដិសដែលអាចមាន ជ្រុងច្បាស់លាស់ សំរាប់អ្នកបង្កើតផងដែរ . បរិវេណ ចំពោះដិសទទេដែលមានស្នាមអូស បង្ហាញពីតំបន់ដែលបានសំអាត.

នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩១១ លោកប៉ូរីស រូសិង និងសិស្សរបស់គាត់ លោក វ្លែ​ដិមម៊ែរ​ ស្វូររីខេន ​បានបង្កើតប្រពន្ទ័ទូរទស្សន៍ ដែលប្រើ ម៉ាស៊ីន ស្គរកញ្ចក់ ជាអ្នកវិភាគ ដើម្បីបញ្ចូនរូប ក្នុងសំដីរបស់លោក ស្វូររីខេន​ថា​ "រូបមានភាពគ្រីមគ្រើមព្រាលៗខ្លាំងណាស់ "នៅលើខ្សែរបញ្ចូន "ប្រូន ត្យូប" ( ខាសូដ រ៉េ ត្យូប រឺ ស៊ី អ៊រ ធី) ក្នុងអ្នកទទួល ។ ការផ្លស់ប្តូររូបភាពនៅកន្លែងអ្នកវីភាគ ក៍មិនបានល្អដែរ ពីព្រោះ អ្វីដែលអោយមក មិនបានគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយ សំនុំ ធាតុសិលិនញ៉ូម គឺមានភាពការពារកំដៅ យ៉ាងខ្លាំង។[6]

ទូរទស្សន៍អគ្គីសនី

ក្នុងឆ្នាំ១៩០៨​ អាឡាន អាឆិបូល ខែមផ្លិល ស្វិនតន់ ជា មនុស្សប្រុស របស់សង្គម វីមាន (យ៉ូ ខេ) បានដាក់ជាសាធារណះនូវលិខិតមួយច្បាប់ នៅក្នុងកាសែតជាតិ​វីទ្យាសាស្រ្ត ការសែតមួយនេះ បានពិពរនាណ៍ ពី"ការមើលឃើញរូបដែលបញ្ចូនដោយចរន្តអគ្គីសនីដ៍ឆ្ងាយ "វាអាចបានផលសំរេចបាន ដោយសារ​តែការប្រើ នូវ ឧបករណ៍ ខាសូដ រ៉េ ត្យូប (រឺ "ប្រោន"ត្យូប ពីអ្នកបង្កើតវា បន្ទាប់គឺលោក ខាល ប្រោន ) ទាំងពីរនេះជាគ្រឿងបញ្ចូន និង​ គ្រឿងទទួល​​ [16][17]ការលើកឡើងជាលើកដំបូង

យ៉ាងច្បាស់ ថាចំពោះម៉ូដម៉ាស៊ីនទូរទស្សន៍ មានភាពច្បាស់លាស់ អាច ចែកចាយ​ ទៅលើតំបន់ថ្មីៗទៀត។

ខ្សែរអង់តែនទូរទស្សន៍ នៅលើដំបូល

| author = EMI LTD; Tedham, William F.; and McGee, James D.
| title =   Improvements in or relating to cathode ray tubes and the like
| url = http://v3.espacenet.com/publicationDetails/biblio?DB=EPODOC&adjacent=true&locale=en_V3&FT=D&date=19340226&CC=GB&NR=406353A&KC=A
| work = Patent No.  GB 406,353 
| date = filed  May 1932, patented 1934
| publisher = United Kingdom Intellectual Property Office
| accessdate = 2010-02-22

}}</ref> which formed the heart of the cameras they designed for the BBC. On November 2, 1936, a 405-line broadcasting service employing the Emitron began at studios in Alexandra Palace, and transmitted from a specially-built mast atop one of the Victorian building's towers. It alternated for a short time with Baird's mechanical system in adjoining studios, but was more reliable and visibly superior. This was the world's first regular high-definition television service.

The original American iconoscope was noisy, had a high ratio of interference to signal, and ultimately gave disappointing results, especially when compared to the high definition mechanical scanning systems then becoming available. The EMI team under the supervision of Isaac Shoenberg analyzed how the iconoscope (or Emitron) produces an electronic signal and concluded that its real efficiency was only about 5% of the theoretical maximum. They solved this problem by developing and patenting in 1934 two new camera tubes dubbed super-Emitron and CPS Emitron. The super-Emitron was between ten and fifteen times more sensitive than the original Emitron and iconoscope tubes and, in some cases, this ratio was considerably greater. It was used for an outside broadcasting by the BBC, for the first time, on Armistice Day 1937, when the general public could watch in a television set how the King lay a wreath at the Cenotaph. This was the first time that anyone could broadcast a live street scene from cameras installed on the roof of neighbor buildings, because neither Farnsworth nor RCA could do the same before the 1939 New York World's Fair.

Television antenna on a rooftop

On the other hand, in 1934, Zworykin shared some patent rights with the German licensee company Telefunken.<ref name="Inglis">{{cite book

| title = Behind the tube: a history of broadcasting technology and business
| author = Inglis, Andrew F.
| publisher = Focal Press
| year = 1990
| isbn = 9780240800431
| page = 172
| url = http://books.google.com/?id=xiu4

In 1908, Alan Archibald Campbell-Swinton, fellow of the Royal Society (UK), published a letter in the scientific journal Nature in which he described how "distant electric vision" could be achieved by using a cathode ray tube (or "Braun" tube, after its inventor, Karl Braun) as both a transmitting and receiving device,[16][17] apparently the first iteration of the electronic television method that would dominate the field until recently. He expanded on his vision in a speech given in London in 1911 and reported in The Times[18] and the Journal of the Röntgen Society.[19][20] In a letter to Nature published in October 1926, Campbell-Swinton also announced the results of some "not very successful experiments" he had conducted with G. M. Minchin and J. C. M. Stanton.