ជំនឿការអុជធូប
ជំនឿការអុជទៀនធូប | ||||
ការផ្ដើមអុចធូប | ប្រហែល ស.វទី២ | |||
រជ្ជកាល | ក្សត្រីយ៍សោម៉ា (ព្រះម៉ែនាគ) | |||
សម័យកាល | អាណាចក្រនគរភ្នំ
(Funan Kingdom) | |||
លទ្ធិជំនឿ | ជំនឿលើបារមី | |||
តាមលំអាន | គម្ពីរវេទ | |||
សាសនាប្រតិបត្តិ | ពុទ្ធសាសនា ព្រហ្មញ្ញសាសនា |
ជំនឿការអុជទៀនធូប (អង់គ្លេស: Belief in lighting incense ) គឺជាគ្រឿងផ្សែងក្រអូបត្រូវបានគេជឿថាបង្កើតបរិយាកាសវេទមន្តដែលសមរម្យសម្រាប់ការអញ្ជើញ ហៅ ឬ ពាំនាំពាក្យពេចន៍ទៅកាន់បារមី នៃអាទិទេព និងវិញ្ញាណដែលតែងតែមានវត្តមាននៅជុំវិញអាសនៈនៃការបួងសួងនេះ កិច្ចពិធីនៃការអុចទៀនធូប ត្រូវបានគេជឿថា បញ្ចេញថាមពលដ៏ច្រើន ដែលផ្ទុកនៅក្នុងធម្មជាតិ ដើម្បីឱ្យវាអាចប្រើប្រាស់ សម្រាប់គោលបំណងវេទមន្ត នៃការបញ្ជូនសារទៅឱ្យចំពោះនរណាម្នាក់ មិនថាជា ទេវតា អរ័ក្សអ្នកតា ដួងវិញ្ញាណ នៃពួកខ្មោចព្រាយបិសាចឡើយ ។[១]
អត្ថន័យនៃការអុជទៀនធូប
The meaning of burning incense candles
អត្ថន័យនៃការអុជទៀនធូប គឺជាការផ្សារភ្ជាប់ ធាតុក្នុងខ្លួន ទៅនិងញាណទាំង៥ នៃរាង្គកាយរបស់មនុស្ស តាមរយៈក្បួនហោរ៉ា (ភាសាចិន: ហុងស៊ុយ) (អង់គ្លេស: Feng shui) ដែលទស្សន៍ទាយដឹងអំពីថាមពលរបស់មនុស្ស ដើម្បីប្រើវាធ្វើទំនាក់ទំនងទៅនិង អ្វីមួយដែលជាបរិស្ថាននៅជុំវិញខ្លួនរបស់ពួគគេ ។
ឯកសារយោង
- ↑ Heinrich-Böll-Stiftung (2005) 7th Socio-Cultural Research Congress on Cambodia, 15-17 November 2004, Publisher: Royal University of Phnom Penh (RUPP) Original from University of California, Berkeley. p.1035