ការពិភាក្សារបស់អ្នកប្រើប្រាស់:Pich socail

ភ្នំកំពង់ត្រាច

ភ្នំកំពង់ត្រាចគឹជាភ្នំមួយដែលស្ថិតនៅតាមផ្លូវជាតិលេខ ៣៦ ក្នុង ឃុំដំណាក់កន្ទួតខាងត្បូង ស្រុកកំពង់ត្រាច ចំងាយ ៣៨គ.ម ម៉ែតខាងកើតខេត្តកំពត។ មានទីតាំងនៅស្រុកកំពង់ត្រាច​។ វាគឹជារមណីយដ្ឌានដែលមានភាពស្រស់ស្អាតបែបធម្មជាតិ និង ជាកន្លែងដែលគួអោយចាប់អារម្មណ៍បំផុតរបស់ប្រជាពលរដ្ឌនៅស្រុកកំពង់ត្រាច​ ហើយក៍បានដឹងឡឹគ្រប់ខេត្ត គ្រប់ស្រុក ព្រមទាំងមានភ្ញៀវទេសចរណ៍បរទេសជាច្រើន បានមកទស្សនាភ្នំកំពង់ត្រាច យ៉ាងច្រើនកុះករពីរមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ ហើយប្រជាពលរដ្ឌ ក៍បានអោយដិងថា នៅក្នុងរ៉ូងភ្នំ មានសិលាចរិកជាច្រើន ហើយមានសំឡេងសត្វយំ ទឹកធ្លាក់ និង មាន ភ្នំថ្ម ពុំសូវមានរុក្ខជាតិប៉ុន្មានទេ ជារមណីយដ្ឋានរូងភ្នំ ប្រកបដោយ ល្អាងតូចធំជាច្រើន។គឺវាមានចំនុចសំខាន់ៗ​ នេះហើយ ដែលជាការទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍។

សេដ្ឋកិច្ច

សេដ្ឋកិច្ចក្នុងស្រុកនេះពឹងផ្អែកទៅលើ វិស័យកសិកម្មរបស់ប្រជាជន ប៉ុន្តែពានិជ្ជកម្មវិញ មានភាពក្លាំក្លាដោយសារ មានព្រំប្រទល់ជាប់ប្រទេសវៀតណាម។គំរោងកសាងជាច្រើន កំពុងតែចាប់ផ្ដើមបន្ដិចម្ដងៗនៅក្នុងសហគមន៍ ដែលជាផ្នែកមួយដែលធ្វើ ឲ្យប្រជាជនមាន ជាភាពធូរធា។

វប្បធម៏

ហើយក្នុងនាមខ្ញុំជាកូនខ្មែរ ដែលជាសមាជិកម្នាក់ រស់នៅស្រុកកំពង់ត្រាចនោះ ខ្ញុំក៍សង្ឃឹមថា ភ្នំកំពង់ត្រច គឺជាកន្លែងដែលមានប្រជាប្រិយភាពសំរាបយើង ទាំងអស់គ្នា គ្មានថ្ងៃសាបសូន្យរៀងរហូត....។

អាសធាតុ

អាកាសធាតុត្រជាក់ព្រោះសំបូរព្រៃឈើនឹងមានខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធនិងបរស្ថានស្អាត។

ស្រុកំពងត្រាចសិ្ថតនៅក្នុងតំបន់ខ្ពង់រាបនិង ព្រៃភ្នំ

មានប្រជាជនសរុប ៥៩៨ ៨៨២ នាក់ ក្នុងនោះមានប្រុស ២៨៧ ៣៩២ នាក់ ស្រី ៣១១ ៤៩០ នាក់។ ជាភាគរយនៃប្រជាជនជា ស្ត្រីមាន ៥២ ភាគរយ។ ខេត្តនេះរួមមាន ៨ ស្រុក, ៨៩ ឃុំ-សង្កាត់ និង ១៣១៩ ភូមិ។ ចំនួន ប្រជារា្រស្តទូទាំងខេត្តនេះ សើ្មនឹង ៥,២ ភាគរយនៃប្រជាជនទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។

ចំនួនប្រជាជន

នៅស្រុកកំពងត្រាចមានចួនប្រជាជនចំនួន​ 83,061 ខ្មែរដែលបានបង្កើតអក្ខរក្រមខ្មែរអក្ខរក្រមដំបូងនៅតែមានក្នុងការប្រើប្រាស់នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ដែលនៅក្នុងវេនបានផ្ដល់កំណើតដល់ក្រោយមកអក្សរថៃនិងឡាវ។ ខ្មែរត្រូវបានចាត់ទុកដោយបុរាណវិទូនិង ethnologists ដើម្បីជាជនជាតិដើមភាគតិចនៅតំបន់ឦសាននៃជាប់គ្នា, ភាគខាងត្បូងប្រទេសឡាវកម្ពុជានិងវៀតណាមខាងត្បូង។ ថាគឺដើម្បីនិយាយខ្មែរប្រវត្តិសាស្រ្តមួយដែលបានទំនាបដែលបានរស់នៅជាមនុស្សដែលស្និទ្ធនឹងដៃទន្លេមួយនៃទន្លេមេគង្គនៃការនេះ។ ហេតុផលដែលពួកគេបានធ្វើអន្តោប្រវេសន៍មកកាន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះមិនត្រូវបានគេយល់ផងដែរ, ប៉ុន្តែអ្នកប្រាជ្ញជឿថាវាគ្មិននៅអាស៊ីខាងត្បូងដែលត្រូវបានរុញច្រានទៅភាគខាងត្បូងដោយការលុកលុយវាគ្មិន Tibeto-ភូមាពីភាគខាងជើងតាមភស្តុតាងដោយវាក្យសព្ទទក្សិណអាស៊ីជាភាសាចិននេះដោយគោលបំណងកសិកម្មជាភស្តុតាងតាមផ្លូវអន្តោប្រវេសន៍របស់ពួកគេតាមបណ្ដោយធំ ទន្លេ, ឬការរួមបញ្ចូលគ្នានៃការទាំងនេះនិងកត្តាផ្សេងទៀត។

ស្ត្រីខ្មែរថ្នាក់ខាងលើនៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1800 នេះ។

ប្រាសាទអង្គរវត្តនៅក្នុងឆ្នាំ 1900 នេះ។ ដូចជាមនុស្សដើមដំបូងផ្សេងនៃអាស៊ីអាគ្នេយ៍ដូចជាព្យូមនចាមម៉ាឡេនិងជ្វា, ខ្មែរគឺជាផ្នែកមួយនៃមហាប្រទេសឥណ្ឌាទទួលយកសាសនាឥណ្ឌា, វិទ្យាសាស្ត្រនិងទំនៀមទម្លាប់ពួកគេនិងខ្ចីពីភាសាពួកគេ។ នគរពាណិជ្ជកម្មដែលមានឥទ្ធិពលជាលើកដំបូងនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នៅព្រះរាជាណាចក្រនគរភ្នំត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅភាគអាគ្នេយ៍ប្រទេសកម្ពុជានិងតំបន់ដីសណ្តទន្លេមេគង្គនៅសតវត្សទីមួយបើទោះបីជាការងារបុរាណវិទ្យាទូលំទូលាយនៅស្រុកអង្គរបុរីនៅក្បែរព្រំដែនវៀតណាមសម័យទំនើបបានរកឃើញ brickwork ប្រឡាយបញ្ចុះសពនិងផ្នូរ ណាត់ទៅសតវត្សទីប្រាំមុនស។

ព្រះរាជាណាចក្រនៃហ៊្វូណនត្រូវបានចាត់ទុកថាជាម្តាយរបស់នគរអាស៊ីអាគ្នេយ៍នៅពេលក្រោយទាំងអស់។ ក្នុងអំឡុងពេលភ្វូណន (សតវត្សទី 1 - សតវត្សទីប្រាំមួយ) ដែលខ្មែរបានទទួលផងដែរព្រះពុទ្ធសាសនា, គំនិតនៃការ Shaiva បានការគោរពអធិរាជនៃទេវរាជនិងមហាប្រាសាទជាភ្នំនិមិត្តសញ្ញាដែលបានពិភពលោកមួយ។ ព្រះរាជាណាចក្រចេនឡាខ្មែរដែលជាគូប្រជែងបានផុសឡើងក្នុងសតវត្សទីប្រាំហើយក្រោយមកបានសញ្ជ័យនៅព្រះរាជាណាចក្រនគរភ្នំ។ ចេនឡាជារដ្ឋមួយដែលមានសេដ្ឋកិច្ចចំការគឺពឹងផ្អែកលើវិស័យកសិកម្មខណៈដែលភ្វូណនជារដ្ឋមួយដែលមានសេដ្ឋកិច្ចទំនាបមួយដែលពឹងផ្អែកលើការធ្វើពាណិជ្ជកម្មតាមសមុទ្រ។

បណ្តារដ្ឋទាំងពីរនេះសូម្បីតែបន្ទាប់ពីការសញ្ជ័យដោយចេនឡានៅសតវត្សទីប្រាំមួយត្រូវបានគេជានិច្ចស្ថិតនៅក្នុងសង្គ្រាមជាមួយគ្នាផ្សេងទៀតនិងមានទំហំតូចក្សត្រ។ ក្នុងអំឡុងពេលរយៈពេលចេនឡា (សតវត្សទី 5-8) ប្រជាជនកម្ពុជាចាកចេញរបស់ពិភពលោកបានគេស្គាល់ដំបូងបំផុតសូន្យនៅក្នុងផ្នែកមួយនៃការសិលាចារឹកប្រាសាទរបស់ពួកគេ។ តែនៅពេលដែលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី II បានប្រកាសឯករាជ្យនិងរួបរួមកម្ពុជានៅទីនោះមានសន្តិភាព 802 សាច់ញាតិរវាងដីទាំងពីរខាងលើនិងតំបន់វាលទំនាបនៃប្រទេសកម្ពុជា។

ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី II (802-830), រស់ឡើងវិញអំណាចកម្ពុជានិងបានសាងនូវមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ចក្រភពអង្គរដោយការស្ថាបនារាជធានីបីឥន្ទ្របុរៈហរិហរាល័និង Mahendraparvata តសំណល់បុរាណវត្ថុដែលបង្ហាញច្រើនអំពីសម័យកាលរបស់ទ្រង់។ បន្ទាប់ពីការឈ្នះសង្គ្រាមស៊ីវិលរយៈពេលយូរ, ព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នខ្ញុំ (សោយរាជ្យ 1002-1050) បានបង្វែរកម្លាំងរបស់ទ្រង់ឆ្ពោះទៅខាងកើតនិងបានដាក់រាជាណាចក្រមនទ្វារវតីក្រោមអំណាច។ ជាលទ្ធផលព្រះអង្គបានគ្រប់គ្រងលើមួយភាគធំនៃប្រទេសថៃសម័យបច្ចុប្បន្ននិងឡាវព្រមទាំងពាក់កណ្តាលភាគខាងជើងនៃឧបទ្វីបម៉ាឡេ។ ពេលនេះក្នុងអំឡុងពេលដែលប្រាសាទអង្គរវត្តត្រូវបានសាងសង់ឡើងត្រូវបានចាត់ទុកថាជាចំណុចកំពូលនៃអរិយខ្មែរ។

កំពង់ត្រាច
ស្រុក
កំពង់ត្រាច ទីតាំងនៅកម្ពុជា
កូអរដោនេ: 10°33′N 104°28′E
ប្រទេស	កម្ពុជា
ខេត្ត	កំពត
ឃុំ	១៦
ភូមិ	៦៩
ប្រជាជន (១៩៩៨)
• សរុប	៨៣,០៦១
ល្វែងម៉ោង	+៧
ភូមិក្រម	០៧០៦

ស្រុកកំពង់ត្រាច() គឺជាស្រុកមួយក្នុងចំណោមស្រុក-ក្រុងទាំង៨នៃខេត្តកំពត និង ស្រុកនេះបានតាំងនៅប៉ែកខាងកើតដែលជាប់នឹងព្រំដែនវៀតណាមនៅភាគខាងកើត ស្រុកបន្ទាយមាសនៅភាគខាងជើង ខេត្តកែបនៅភាគខាងលិច និងឈូងសមុទ្រថៃនៅភាគខាងត្បូង។ ហើយវាជាស្រុកមួយដែលស្ថិត​នៅក្នុង​ទីរួមខេត្តកំពត ហើយមានឃុំ១៤។

បំណែងចែករដ្ឋបាល

• ឃុំកន្ថោរខាងកើត
• ឃុំកន្ថោរខាងជើង
• ឃុំកន្ថោរខាងលិច
• ឃុំកំពង់ត្រាចខាងកើត
• ឃុំកំពង់ត្រាចខាងលិច
• ឃុំដំណាក់កន្ទួតខាងជើង
• ឃុំដំណាក់កន្ទួតខាងត្បូង
• ឃុំបឹងសាលាខាងជើង
• ឃុំបឹងសាលាខាងត្បូង
• ឃុំព្រែកក្រឹស
• ឃុំឫស្សីស្រុកខាងកើត
• ឃុំឫស្សីស្រុកខាងលិច
• ឃុំស្វាយទងខាងជើង មានព្រំប្រទល់ខាងកើតជាប់នឹងប្រទេសវៀតណាម។
• ឃុំស្វាយទងខាងត្បូង មានព្រំប្រទល់ខាងកើតនិងខាងត្បូងជាប់នឹងប្រទេសវៀតណាម។

គន្ថនិទ្ទេស

• សឺដេស, ហ្សក (១៩៦៦), ការបង្កើតអាស៊ីអាគ្នេយ៍, សារព័ត៌មានសកលវិទ្យាល័យកាលីផ្វញ៉ា, ល.ស.ប.អ. 0520050614, http://books.google.com/books?id=qgrAFlAC4-QC 
• ភ្វ្រីមែន, ម៉ាយឃើល; ហ្សាក់, ខ្លូដ (២០០៦). អង្គរបុរាណ. សៀវភៅទន្លេ. 
• ហ៊ីហ្កហ៊ែម, ឆាលឡេះ (២០០១). អរិយធម៌អង្គរ. ហង្ស. ល.ស.ប.អ. 978-. 
• វិតថូរៀ-រ៉ូវិដា: ទេវកថាខ្មែរ សៀវភៅទន្លេ, ISBN
• ប៊្រូណូ-ដេហ្កិនស៍ (engl: រូថ-ស្ឆារមែន): អង្គរ - បេះដូងនៃចក្រភពអាស៊ីមួយ, ថេមស៍ & ហាដ់សុន, ISBN 0-500-30054-2
• ខេយ៉េស, ឆាលឡេះ អ៊ែផ្វ (១៩៩៥). ទៀបកោះមាស. សារព័ត៌មានសកលវិទ្យាល័យហាវ៉ៃ. ល.ស.ប.អ. 978-0824816964. http://books.google.com/books?id=g3oajnKzUNEC. 
• រូននី, ដាន អ៊ែផ្វ (២០០៥). អង្គរ: ប្រាសាទខ្មែរអច្ឆរិយៈរបស់ (ទី៥ រ.រ.). អូឌិស្សេ. 
• ដាវីដ ភី ឈែនដ្លឺរ: ប្រវត្តិសាស្ត្រមួយនៃកម្ពុជា, សារព័ត៌មានវ៉ិសវ្យូ, ISBN
• ជីវ-តាក្វាន់: ទំនៀមទម្លាប់កម្ពុជា, សង្គមសៀម, ISBN
• ហង់ហ៊្រី-មូហុត: ការធ្វើដំណើរនៅសៀម កម្ពុជា លាវ និង អណ្ណាម, ក្រ.ផ្កាឈូកស, ចំកាត់., ISBN 974-8434-03-6
• វិខខឺរី, ម៉ាយឃើល (១៩៩៨). សង្គម សេដ្ឋកិច្ចវិទ្យា និង នយោបាយនៅកម្ពុជាបុរេអង្គរ: សតវត្សទី៧-៨. តូយ៉ូបាំងកូ. ល.ស.ប.អ. 978-. 
• បិនចាមីន វ៉ខខឺរ, ចក្រភពអង្គរ: ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរនៃកម្ពុជា, សារព័ត៌មានស៊ិហ្គណិត ខាល់ឃូត្តា ១៩៩៥។

តំណខាងក្រៅ

វប្បធម៍របស់ជនជាតិខ្មែរគឺដូចគ្នាសាកសមតាមរយៈលក្ខខណ្ឌភូមិសាស្ត្ររបស់ខ្លួន។ គ្រាមភាសាតាមតំបន់ជាច្រើនគង់វង្ស, ប៉ុន្តែអាចស្ដាប់គ្នាបានទៅវិញទៅមក។ ស្ដង់ដាត្រូវបានផ្អែកលើភាសាដែលបាននិយាយនៅទូទាំងធម្មតាកណ្តាល, [26] តំបន់មួយដែលហ៊ុមព័ទ្ធដោយភាគពាយព្យនិងភាគកណ្តាលខេត្ត។ ពូជរបស់ខ្មែរបាននិយាយនៅក្នុងតំបន់នេះគឺជាតំណាងនៃការនិយាយនៃការភាគច្រើននៃប្រជាជននេះ។ គ្រាមភាសាតែមួយគត់និងទទួលស្គាល់ភ្លាមបានបង្កើតនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញដែលដោយសារតែស្ថានភាពទីក្រុងជាទីរួមជាតិដែលត្រូវបានរងឥទ្ធិពលមិនសូវច្រើនដោយឥទ្ធិពលបារាំងនិងវៀតណាមនេះ។

ការមកដល់ក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍

ខ្មែរគឺជាផ្នែកមួយនៃក្រុមជនជាតិភាគតិចដែលចំណាស់ជាងគេបំផុតនៅក្នុងតំបន់នេះដោយបានត្រងទៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នៅជុំវិញពេលដូចគ្នាដូចជាពួកមនដែលបានតាំងលំនៅឆ្ងាយទៅភាគខាងលិចនិងចំពោះអ្នកណាខ្មែរគឺមានពាក់ព័ន្ធដូនតា។ បុរាណវិទូបំផុតនិងភាសាវិទូនិងអ្នកជំនាញផ្សេងទៀតដូចជា Sinologists និងអ្នកជំនាញដំណាំជឿថាពួកគេបានមកដល់យឺតជាងឆ្នាំ 2000 បានទេគ (ជាងបួនពាន់ឆ្នាំមកហើយ) ការនាំយកជាមួយពួកគេអនុវត្តន៍នៃវិស័យកសិកម្មនិងជាពិសេសនៅក្នុងការដាំដុះនៃស្រូវអង្ករនេះ។ តំបន់នេះជាទីកន្លែងមួយផងដែរជាលើកដំបូងនៅលើពិភពលោកក្នុងការប្រើសំរឹទ្ធ។ ពួកគេត្រូវបានក្រុមហ៊ុនសាងសង់របស់ចក្រភពខ្មែរនៅពេលក្រោយដែលបានគ្របដណ្តប់នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍សម្រាប់រយៈពេលប្រាំមួយសតវត្សចាប់ផ្តើមនៅឆ្នាំ 802 ហើយឥឡូវនេះបង្កើតអានុភាពនៃនយោបាយវប្បធម៍និងសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា។ ខ្មែរដែលបានបង្កើតអក្ខរក្រមខ្មែរអក្ខរក្រមដំបូងនៅតែមានក្នុងការប្រើប្រាស់នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ដែលនៅក្នុងវេនបានផ្ដល់កំណើតដល់ក្រោយមកអក្សរថៃនិងឡាវ។ ខ្មែរត្រូវបានចាត់ទុកដោយបុរាណវិទូនិង ethnologists ដើម្បីជាជនជាតិដើមភាគតិចនៅតំបន់ឦសាននៃជាប់គ្នា, ភាគខាងត្បូងប្រទេសឡាវកម្ពុជានិងវៀតណាមខាងត្បូង។ ថាគឺដើម្បីនិយាយខ្មែរប្រវត្តិសាស្រ្តមួយដែលបានទំនាបដែលបានរស់នៅជាមនុស្សដែលស្និទ្ធនឹងដៃទន្លេមួយនៃទន្លេមេគង្គនៃការនេះ។ ហេតុផលដែលពួកគេបានធ្វើអន្តោប្រវេសន៍មកកាន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះមិនត្រូវបានគេយល់ផងដែរ, ប៉ុន្តែអ្នកប្រាជ្ញជឿថាវាគ្មិននៅអាស៊ីខាងត្បូងដែលត្រូវបានរុញច្រានទៅភាគខាងត្បូងដោយការលុកលុយវាគ្មិន Tibeto-ភូមាពីភាគខាងជើងតាមភស្តុតាងដោយវាក្យសព្ទទក្សិណអាស៊ីជាភាសាចិននេះដោយគោលបំណងកសិកម្មជាភស្តុតាងតាមផ្លូវអន្តោប្រវេសន៍របស់ពួកគេតាមបណ្ដោយធំ ទន្លេ, ឬការរួមបញ្ចូលគ្នានៃការទាំងនេះនិងកត្តាផ្សេងទៀត។

ស្ត្រីខ្មែរថ្នាក់ខាងលើនៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1800 នេះ។

ប្រាសាទអង្គរវត្តនៅក្នុងឆ្នាំ 1900 នេះ។ ដូចជាមនុស្សដើមដំបូងផ្សេងនៃអាស៊ីអាគ្នេយ៍ដូចជាព្យូមនចាមម៉ាឡេនិងជ្វា, ខ្មែរគឺជាផ្នែកមួយនៃមហាប្រទេសឥណ្ឌាទទួលយកសាសនាឥណ្ឌា, វិទ្យាសាស្ត្រនិងទំនៀមទម្លាប់ពួកគេនិងខ្ចីពីភាសាពួកគេ។ នគរពាណិជ្ជកម្មដែលមានឥទ្ធិពលជាលើកដំបូងនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នៅព្រះរាជាណាចក្រនគរភ្នំត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅភាគអាគ្នេយ៍ប្រទេសកម្ពុជានិងតំបន់ដីសណ្តទន្លេមេគង្គនៅសតវត្សទីមួយបើទោះបីជាការងារបុរាណវិទ្យាទូលំទូលាយនៅស្រុកអង្គរបុរីនៅក្បែរព្រំដែនវៀតណាមសម័យទំនើបបានរកឃើញ brickwork ប្រឡាយបញ្ចុះសពនិងផ្នូរ ណាត់ទៅសតវត្សទីប្រាំមុនស។

ព្រះរាជាណាចក្រនៃហ៊្វូណនត្រូវបានចាត់ទុកថាជាម្តាយរបស់នគរអាស៊ីអាគ្នេយ៍នៅពេលក្រោយទាំងអស់។ ក្នុងអំឡុងពេលភ្វូណន (សតវត្សទី 1 - សតវត្សទីប្រាំមួយ) ដែលខ្មែរបានទទួលផងដែរព្រះពុទ្ធសាសនា, គំនិតនៃការ Shaiva បានការគោរពអធិរាជនៃទេវរាជនិងមហាប្រាសាទជាភ្នំនិមិត្តសញ្ញាដែលបានពិភពលោកមួយ។ ព្រះរាជាណាចក្រចេនឡាខ្មែរដែលជាគូប្រជែងបានផុសឡើងក្នុងសតវត្សទីប្រាំហើយក្រោយមកបានសញ្ជ័យនៅព្រះរាជាណាចក្រនគរភ្នំ។ ចេនឡាជារដ្ឋមួយដែលមានសេដ្ឋកិច្ចចំការគឺពឹងផ្អែកលើវិស័យកសិកម្មខណៈដែលភ្វូណនជារដ្ឋមួយដែលមានសេដ្ឋកិច្ចទំនាបមួយដែលពឹងផ្អែកលើការធ្វើពាណិជ្ជកម្មតាមសមុទ្រ។

បណ្តារដ្ឋទាំងពីរនេះសូម្បីតែបន្ទាប់ពីការសញ្ជ័យដោយចេនឡានៅសតវត្សទីប្រាំមួយត្រូវបានគេជានិច្ចស្ថិតនៅក្នុងសង្គ្រាមជាមួយគ្នាផ្សេងទៀតនិងមានទំហំតូចក្សត្រ។ ក្នុងអំឡុងពេលរយៈពេលចេនឡា (សតវត្សទី 5-8) ប្រជាជនកម្ពុជាចាកចេញរបស់ពិភពលោកបានគេស្គាល់ដំបូងបំផុតសូន្យនៅក្នុងផ្នែកមួយនៃការសិលាចារឹកប្រាសាទរបស់ពួកគេ។ តែនៅពេលដែលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី II បានប្រកាសឯករាជ្យនិងរួបរួមកម្ពុជានៅទីនោះមានសន្តិភាព 802 សាច់ញាតិរវាងដីទាំងពីរខាងលើនិងតំបន់វាលទំនាបនៃប្រទេសកម្ពុជា។

ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី II (802-830), រស់ឡើងវិញអំណាចកម្ពុជានិងបានសាងនូវមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ចក្រភពអង្គរដោយការស្ថាបនារាជធានីបីឥន្ទ្របុរៈហរិហរាល័និង Mahendraparvata តសំណល់បុរាណវត្ថុដែលបង្ហាញច្រើនអំពីសម័យកាលរបស់ទ្រង់។ បន្ទាប់ពីការឈ្នះសង្គ្រាមស៊ីវិលរយៈពេលយូរ, ព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នខ្ញុំ (សោយរាជ្យ 1002-1050) បានបង្វែរកម្លាំងរបស់ទ្រង់ឆ្ពោះទៅខាងកើតនិងបានដាក់រាជាណាចក្រមនទ្វារវតីក្រោមអំណាច។ ជាលទ្ធផលព្រះអង្គបានគ្រប់គ្រងលើមួយភាគធំនៃប្រទេសថៃសម័យបច្ចុប្បន្ននិងឡាវព្រមទាំងពាក់កណ្តាលភាគខាងជើងនៃឧបទ្វីបម៉ាឡេ។ ពេលនេះក្នុងអំឡុងពេលដែលប្រាសាទអង្គរវត្តត្រូវបានសាងសង់ឡើងត្រូវបានចាត់ទុកថាជាចំណុចកំពូលនៃអរិយខ្មែរ។