Jump to content

ដុនបូស្កូសាឡេស៊ាន្ត

ពីវិគីភីឌា
សាឡេស៊ាន្ត ដុនបូស្កូ នៅ តៃវ៉ាន

ទាំងនេះគឺជាការៀបចំរបស់ អ្នកកាន់សាសនា ដើម្បីអោយ សាលាមានឈ្មោះល្បីទៅបាន។ មើល សាលាដុនបូស្កូ សាឡេស៊ាន្ត សាលាដុនបូស្កូនៅតៃវ៉ាន Taiwan សាឡេស៊ាន្ត ដុនបូស្កូ ( ដែលមានលក្ខណៈ ផ្លែក នៅក្នុងសង្គម ហើយបានផ្សព្ធផ្សាយអោយសង្គមបាន ដោយ បងស្រី ហ្វានសីស ដ៊ី សាលីស (St. Francis de Sales)) ដែលជា ជនជាតិ រូមម៊ាំង ហើយកានសាសនា កាតូលិច ដែលបានបង្កើតឡើងតាំងពីយ៉ូមកហើយ គឺប្រហែល មួយ សតវត្យរ៍ មុន សន្តបុគ្គល ដុនបូស្កូ បានប្រថ្នាបង្កើតវាឡើង។ ដើម្បីធ្វើការងារ សព្ធរស់ របស់គាត់ ដើម្បីថែរក្សា និងជួយ ដលយុវជនក្រីក្រ ជាពិសែលគឺក្មេងៗ ដែលធ្វើការងារ ជាកម្មករ ដែលគ្មានអនាគតល្អ ដោយសារមិនបានសិក្សា។ ដូច្នេះហើយបានជា គ្រួសារសាឡេស៊ាន្ត បានធ្វើ ការផ្សព្ធផ្សាយ ទៅសង្គម នៅមេសកកម្ម ដំណឹងល្អ របស់ សាសនា គ្រីស្ត ដែលព្រះជាម្ចាស់ អាចជួយសង្គ្រោះ ដល់ មនុស្សដែលមានទុក្ខលំបាក ខាងផ្លូវចិត្ត និង រាងកាយ ដែលគ្មានលទ្ធិភាពធ្វើការ កំពង់ជួបផលលំបាក សំរាប់ ធ្វើល្អដើម្បីជួយសង្គ្រោះក្មេងៗទាំងនោះ។ក្មេងក្រីក្រទាំងនោះ ត្រូវបានអប់រំយ៉ាងយកចិត្តទុក្ខដាក់ ជាពិសែសគឺ ក្មេងប្រុស ។ដោយបានថែរក្សាដោយផ្ទាល់ពីបងស្រី ហ្វានសីស ដ៊ី សាលីស (St. Francis de Sales) យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ គ្រប់ពេលវេលា ទាំងនេះ ធ្វើ អោយសម្តេចប៉ាប មានការពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។

ប្រវត្តសាស្រ្ត

ស្លាកសញ្ញាគ្រួសារសាឡេស៊ាន្ត

ក្នុងឆ្នាំ១៨៤៥ លោកឪពុក ចន បូស្កូ (ដុន គឺជា ពាក្រស្មើនឹង លោកឪពុក របស់ ភាសារ អ៊ីតាលី សំរាប់ ហៅអ្នកបួស ដែលមានគិតយស របស់សាសនា) ដែលមើលឃើញច្បាស់ នៅក្នុងពេលរាត្រី នៅក្នុងសាលារៀន សំរាប់ផ្តល់អោយ ក្មេងប្រុស។និងមួយ ចំនែកទៀតត្រូវបានផ្គត់ផ្គង ដោយ រដ្ឋ នៅទីក្រុង តូរិន នៅប្រទេស អ៊ីតាលី អស់រយៈពេល ជាច្រើនឆ្នាំ។គាត់បានបើកសាលារៀននេះនៅឆ្នាំ ១៨៥៧ ដោយមានការគ្រប់គ្រង់ដោយគាត់ផ្ទាស់ ហើយមានជំនួយឧបត្ថម្ភ ពីរដ្ឋ។ដោយមើលកាខុសត្រូវ និង អនុវត្តច្បាប់ សង្គមពីបងស្រី ហ្វានសីស ដ៊ី សាលីស (St. Francis de Sales) ផ្ទាល់ ។ជាពិសែស មានការ យលព្រមពី សម្តេចប៉ាប ផីស ទី៩ ជាស្ថាពរ កាលពីឆ្នាំ១៨៧៣។ ហើយបានបង្កើតវាឡើងយ៉ាងលឿន ជាមួយផ្ទះ របស់គាត់ផ្ទាស់។ នៅហ្វាន់ស៊ី និង អាហ្គេនតីនា (France និង Argentina អស់រយៈពេលមួយឆ្នាំដែល សង្គមទទួលស្គាល់ជាក់លាក់ ជាផ្លូវការ ជាគ្រួសារ សាឡេស៊ាន្ត នៅក្នុងព្រឹត្តិប័ត្រ បោះពុម្ភផ្សាយ ជាលើកទីមួយនៅឆ្នាំ ១៨៧៧។ហើយនៅទសវត្យរ៍ បន្តបន្ទាប់ មានច្រើនឡើងៗ នៅក្រុម គ្រួសារ សាឡេស៊ាន្ត ដោយធ្វើការពង្រីក ទៅ អាស៊ី ប្រីទីន អេស្ពាញ និង ច្រើនកន្លែងទៀត មិនអាច រៀបរាប់បាន ដូច ជានៅអាមេរិចកាំជាដើម។ក្រោយពីលោកឪពុកបូស្កូ ស្លាប់ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៨៨ មក ការពង្រីកខ្លួនរបស់ ក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន្ត មានលក្ខណៈ យ៉ឺតជាងមុន។ រហូតដលឆ្នាំ១៩១១ សាឡេស៊ាន្ត ចាប់ផ្តើម ពង្រីកខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់ ទូរទាំងពិភពលោក ដូចជានៅ កូឡុំប៊ី ចិន ឥណ្ឌា អាមេរិចខាងត្បូង ទុយនឹស៊ី វីនេសីឡា និង នៅរដ្ឋជាច្រើនទៀត ។ហើយបានធ្វើអោយ សង្គម ទាំងមូលនៅក្នុងសកល លោកទទួលស្គាល់ ដែលមានជាង២០០០កន្លែង និងមាន សមាជិកជាង២០០០០ នាក់ ហើយរស់នៅក្នុង ផ្ទះ ចំនួយ២៧១១ កន្លែង ។វាមាន ចំនួយមួយភាគ៣ នៃសន្តៈទូត ដែលបានចាត់ចែង ទៅធ្វើការនៅទូទាំអពីភពលោកទាំងមួល។

ស្លាកសញ្ញាដែលប្រើនៅក្នុង សង្គម

ស្លាកសញ្ញាថ្មីរបស់គ្រួសារសាឡេស៊ាន្ត បូស្កូ ហើយមានប្រភពមក ពីអាឡីម៉ង់​និង រដ្ឋប្រេស៊ីលលេន

ការជ្រើសរើសស្លាក់សញ្ញាដោយយករូបលោកឪពុកបូស្កូដាក់នៅកណ្តាលនោះនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារសាឡេស៊ាន្ត សំរាប់អោយ ក្មេងៗនៅក្នុងពិភពលោក យកតំរាប់តាម ដំនើជីវិតរបស់គាត់។ ស្លាកសញ្ញារប់គ្រួសារសាឡេស៊ាន្ត បូស្កូ មានពីរ សំរាប់ ជាដំណាង ដើម្បីស្គាល់ ហើយនៅផ្ទៃខាងក្រោយមាន ស្តាយ អក្ស “S” មកពីពាក្រ (Salesians) សំរាប់ បកស្រាយអត្ថន័យខាងក្នុង ជាគោលនៅខាងស្តាំនិង ខាងស្វេង ទាំងសងខាង សំរាប់ ញាចចេញពីចំនុចកណ្តាល នៅក្នុងស្លាសញ្ញាទាំងពីរ ដែលមាន ចំនុចកណ្តាលជាគោល ដែលមានលក្ខណៈ ជាអក្ស “s”ដែលជាផ្លូវ។ ដែលមានព្រួញសំរាប់ ស្ពោះទៅមុខដូចសញ្ញាខាងលើ ដែលកាត់កែងទាំងបី ជាជើងទំរនៅកំពូលណាមួយរបស់ កំពលដែលនៅក្នុងរង្វង់ ក្នុងការធ្វើជាស្លាកសញ្ញាមាន លក្ខណៈបីជ្រុងសំរាប់ សំគាល់មនុស្ស។ចំនុចមួយនៅកណ្តាល មានលក្ខណៈជាបន្ទាត់ ជាសញ្ញាព្រួញ បាញទៅទិសខាងដ៏ទៃទៀត នៅក្នុងស្លាកសញ្ញាទាងពីរ។ហើយ នៅ គាមសង្ខាងលេចឡើង ផ្ជាប់គ្នា។នៅចំចំនុចសំខាន់របស់រូបរាងខាងក្រៅ ហើយសញ្ញាទាំងបីនៅខាងមុខជាព្រួញ សំរាប់ កំណត់ទិស ទាំងអស់ខាងលើ ដែរហើយមើលឃើញធម្មតាក្នុងការទាក់ទងគ្នារាងទេរ ជាដំបូល រាងដូចបាតដៃជាគោល ដែលដាក់ផ្ទាប់គ្នា ហើយដូចសរីរាង្គ មនុស្ស បីនាក់។