ការពិភាក្សារបស់អ្នកប្រើប្រាស់:សេង អ៊ូ
នៅថ្ងៃទី០៩ខែ១១ឆ្នាំ២០១១មានការប្រារព្ធបុណ្យអុំទូក អកអំបុក សំពះព្រះខែ។ ហើយសរសេរដោយខ្ញុំបាទឈ្មោះសេង អ៊ូ វាពិតជាសប្បាយមែនក្នុងឆ្នាំនេះព្រោះមានកម្មវិធីជាច្រើនដូចជាការប្រគុំតន្រ្តី ការតាំ ងពិពណ័លក់នៅវត្ថុអនុស្សវរីជាច្រើន។ហើយនៅសមុទ្រវិញមានភ្ញៀវទេ សចរណ៍ជាតិនិងអន្តរជាតិជាច្រើន ផងដែរជាពិសេសអ្នកនៅតាមបណ្ដាខេត្តផ្សេងៗទៀតដែលបានមកលេងនៅ ក្រុងកំពងសោមនេះជាហេតុធ្វើអោយខេត្តព្រះសីហនុមានភាពសប្បាយរីករាយ យ៉ាងខ្លាំងក្រោយពេលបញ្ចប់ពិធីនេះទៅប្រជា ជនបាននាំគ្នាសំអាតនៅទីកន្លែងនោះបានយ៉ាងល្អផង។ នៅក្នុងប្រទេសនីមួយៗតេងតេមាននៅប្រវត្តសាស្រ្តប្លេកៗពីគ្នា ដេលធ្វើអោយប្រជាជននៅទីនោះបង្កើតបានជាទំលាប់មួយដែលគេប្រារព្ធជាហេតុធ្វើអោយក្លាយទៅជាពិធីបុណ្យជាតិ ដេលដំរូវអោប្រជាជននៅតាមប្រទេសនោះតែងតេប្រារព្ធចារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ខ្ញុំនឹងលើកឧទាហរណ៏នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានៅក្នុងពិធីបុណ្យអុំទូក បណ្តែប្រទីប អកអំបុក នឹងសំពះព្រះខែ ៖ បើតាមរឿងព្រេងនិទានខ្មែរ បានបន្តថាកងទ័ពជើងទឹកនៃប្រទេសកម្ពុជាពូកែខាងអុំទូកដែលកងទ័ពជើងទឹកបានវាយប្រយុទ្ធជាមួយនឹងបារាំងខាងផ្លូវទឹកទទួលបានជោគ័យ ដែលធ្វើអោយមានការអបងរសាទរដល់កងទ័ព្ធជើងទឹកម្ពជា
ការមកសិក្ខាសិលានៅផ្នែកក្និងផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គមខេត្តព្រះសីហនុ
កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែ១១ ឆ្នាំ២០១១ នៅសាលាដុនបូស្កូខេត្តព្រះសីហនុមានការធ្វើសិក្ខាសិលាមួយនៅក្នុងផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម។
ក្រុមសិស្សានុសិស្សសាលាដុនបូស្កូបានធ្វើការសន្ទាជាមួយលោកឪពុក រ៉ូប៊ី និងបានផ្តល់នៅមតិយោបល់ខ្លះៗពីលោកឪពុករ៉ប៊ី។ ការចាប់បើកសិក្ខាសិលាបានចាប់ផ្តើមនៅវេលាម៉ោង៨.៣០នាទីព្រឹក ក្នុងនោះសិស្សសាលាដុនបូស្កូចំនួន៣៩នាក់ ទាំឆ្នាំទ០១ និងឆ្នាំទី០២ បានធ្វើការចោទសួរទៅលោកឪពុករ៉ូប៊ីនោះ។ នោកឪពុក រ៉ូ ប៊ី គីជាអ្នកគ្របគ្រងនៅសាលាដុនបូស្កូនៅឯប្រទេសឥណ្ឌាគាត់បានមានប្រសាសន៏ថា ការសិក្សានៅសាលាដុនបូស្កូខាង ផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម គឺជាផ្នែកមួយដ៍ល្អសំរាប់ការទំនាក់ទនងគ្នាដើម្បីងាយស្រួលធ្វើការប្រស្រ័យគ្នាទៅវិញទៅមក។ លោកបានមានប្រសាសន៏តទៅទៀតថាបច្ចុប្បន្នឥឡូវនោះនៅប្រទេសកម្ពុជាកំពងត្រូវការធនធានមនុស្សជាច្រើនដើម្បីយកទៅបំរើការ នៅតាមក្រុមហ៊ុន និងសហគ្រាសផ្សេងៗនៅក្នុងបញ្ហានេះដែរលោកបានបង្ហាញតៀតថា អោយសិស្សានុសិស្សក្នុងផ្នែកទំនាក់ទំងសង្គម អោយត្រូវខិតខំនិង ប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ និងស្តាប់បង្គាប់លោកគ្រូ និងអ្នកគ្រូ ជាពិសេសនោះគោរព្ធវិន័យរបស់សាលារៀនអោយបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីអោយក្លាយទៅជាសិស្សល្អផងដែរ។ ក្នុងនោះលោកឪពុក សំ ណាង បានធ្វើការសន្ទាជាមួយនិងលោកឪពុក រ៉ូ ប៊ីន ដែរអំពីផ្នែកនៃការសិក្សានៅមុខវិជ្ជាជាច្រើនដែលរួមមាន មុខវិជ្ជាវិទ្យុ មុខវិជ្ជាទរទស្សន៏ សារព័ត៌មាន និងការទំនាក់ទំនង ហើយមិនត្រឹមតែប៉ុន្នោះលោកឪពុក រ៉ ប៊ីបានប្រាបពីវិថីសាស្សជាច្រើន ក្នុងការធ្វើទំនាក់ទងជាមួយអ្នកដ៍ទៃ។ លោកឪពុក រ៉ូ ប៊ីន បានបន្តទៀតថាកំរិតនៃធនធានមនុស្សគឺមានសារះសំខាន់ណាស់នៅក្នុងការអភិវឌ្ឃន៏ប្រទេសជាតិ និងជាសរសរទ្រូង ដ៍រឹងមាំនៅក្នុងការកសាងប្រទេស និងដើម្បីកាត់បន្ថយនៅភាពគ្មានការងារធ្វើ ជាពិសេសភាពក្រីក្រនៅក្នុងប្រទេស។ ហើយលោកឪពុក រ៉ូ ប៊ីនបានអោយសិស្សានិសិស្សទាំងឆ្នាំទី០១ និងឆ្នាំទី០២ ធ្វើការសន្ទាគ្នារវាងលោក ឪពុក រ៉ ប៊ី និងសិស្ស មិនត្រឹមតែប៉ុន្នោះលោកបានផ្តល់នៅដំបូន្មានជាច្រើន បទពិសោធ និងការងារដែរលោកធ្លាប់បានដឹងពីមុនមក និងផ្តល់គំនិតច្រើន ទៅដល់សិស្ស។ ក្នុងកម្មវិធីសិក្ខាសិលានោះបានបញ្ចប់នៅវេលាម៉ោង ១១.២០នាទី។ ក្រោយពីការបរិភោគអាហារថ្ងៃត្រងរួចហើយ លោកឪពុក រ៉ូ ប៊ីបានបន្តកិច្ចសំភាសរបស់គាត់នៅវេលាម៉ោង១៤.២០នាទីពេលនោះលោកឪពុក បានធ្វើការសំភាសជាមួយលោកគ្រូប្រធានផ្នែក សំបូរ លោកគ្រូ សៀង លោកគ្រូម៉ៅ លោកគ្រូសន លោកគ្រូ រដ្ឋា ក្រោយពីបញ្ចប់ការប្រជំនោះលោកបានថតរូបសិស្សរួមគ្នា និងលោកគ្រូទាំងអស់
ប្រវត្តិសាស្រ្តសង្ខែប
ប្រវត្តសាស្រ្តសង្ខេប
ពីបុរេសម័យ ដល់ ចុងសម័យមហាក្សត្រ “វរ្ម័ន” រៀបរៀងដោយ សាស្រ្តាចារ្យ ហ៊ុន ធីរិទ្ធ
ផ្នែកទី០១
== ១/សេចក្តីផ្តើម==
នៅលើសកលលោកយើនេះប្រទេសណាក៏ដូចដូចប្រទេសណា ទោះជាប្រទេសនោះតូច
ក្តីធំក្តីសុទ្ធសឹងមានប្រវត្តសាស្រ្តដូចគា្នប្រជាំជាតិរៀងៗខ្លួនទាំងអស់។ ចំណែកប្រទេសខ្មែរ យើងវិញដែលជាប្រទេសដែរចំណាស់ជាងគេនៅឥណ្ឌូចិននេះ ក៏មានប្រវ្តសាស្រ្តជាមូលដ្ឋាន ជាតិនិងសញ្ញានជាតិរបស់ខ្លួនដែរ។
ការសិក្សាពីប្រវត្តសាស្រ្តវាមានសារះសំខាន់នាស់ ព្រោះថាប្រវត្តសាស្រ្តេជាក្រិត្យក្រម
សំយោករវាងវប្បធម៌ និង សង្កមរបស់ជាតិនេះឯង។ ម៉្យាងវិញទៀតសិក្សាពីប្រវត្តអាចនាំឲ យើងដឹងនៅ:
-កិច្ចការទាំងឡាយរបស់បុព្វបុរសដូនតឆាយើងកាលពីសម័យមុនៗ ដូចជាការកសាង
ប្រសាទ ស្ពាន ថ្នល់។
-ដឹងនៅការតស៊ូ នឹងពលីកម្មគ្របបែបយ៉ាង របស់វីរះបុរសយើដែលប្រឆាំងនិងពួកបរទេស
ឈ្លានពាន។
-ឲយើងកាកន់តែស្គាល់ពីអរិយធម៌ វប្បធម៌សង្គមធម៌ និងទំនៀមទំលាប់ឲកាន់តែច្បាស់
លាល់។
ជាចំនេះដឹងមួយយ៉ាងសំខាន់សំរាប់អប់រំដល់កូនចៅខ្មែរជំនាន់ក្រោយ ឲស្គាល់ច្បាស់
ពីទឹកដី អរិយធម៌ វប្បធម៌ និងទំនៀមទំលាប់ដែលមាន។
អាស្រ័យហេតុនេះយើងជាកូនខ្មែរការស្គាល់និងដឹងពីប្រវត្តសាស្រ្តប្រចាំជាតិខ្លួន ជាពិ
សេសនៅក្នុង គ្រាដែលលំបាកដែលប្រទេសយើងប្រទេសយើងមានជំលោះផ្ទៃក្នុងក្នុងនោះ
យើងត្រូវតែរួបរួមគ្នាឡើងដើម្បីថែរក្សាទឹកដី និងកេរ្តិ៍តំណែលរបស់យើងអោយាបនគងវង្ស
ជានិច្ច។ លើពីនេះទៅទៀតការដែលយើងរៀនប្រវត្តសាស្រ្តរបស់យើងវាកាន់តែផ្តល់ឲយើង កាន់តែស្រលាញ់នូវសតិសម្បជញ្ញជាតិ និងស្នហាជាតិរបស់ខ្លួន កាន់តែទ្វេឡើងថែមទៀត។
==២/ បញ្ហាដែលចោទពីកំណើតនៃជនជាតិខ្មែរ==
ចំពោះបញ្ហានៃដើមកំណើតខ្មែរ មានទស្សនះជាច្រើនដែលដោះស្រាយមិនចុះសំរុងនិង
គ្នា។ អ្នកស្រាវជ្រាយទាំងនោះតែងតែឲសម្មតិកម្មផ្សេងៗដូចតទៅ:
ចំពោះទស្សនះលោក AYMONIER និងលោក LECLER បានអះអាងថា” ខ្មែរជាជនជាតិ
ឥណ្ឌាដែលរត់ចេញពីប្រទេសកំណើតរបស់ខ្លួនហើយមកតាំងទីលំនៅភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍” អ្នកស្រាវជ្រាវទាំងពីរូបគាត់សង្គេតឃើញថាខ្មែរគោរពសាសនាបែបឥណ្ឌា “ព្រហ្មញ្ញណ៍សាស នានិង ពុទ្ធសាសនា” ដោយប្រើអក្សរសំស្រ្តឹត មានទំនៀមទំលាប់និងរបៀបគ្រប់គ្រងបែប ឥណ្ឌាគឺ”របបរាជានិយម” ។
-ចំពោះទស្សនះ លោកឈឹម ក្រសេម យល់ឃើញថា “ខ្មែរគឺឥណ្ឌា រឺខ្មែរនិងឥណ្ឌាជាជន
ជាតិតែមួយ” ដោយគាត់យល់ទៅលើឈ្មោះនៃជនជាតិខ្មែរហៅតាមសូរសព្ទដើមថា “កុមេរុ” ដែលេជាប្រទេសមួយនៅឥណ្ឌា បើតាមសំលេងនិយាយ កុមេរុ ទំនងជាឈ្មោះភ្នំ “សុមេរុ” ហៅនូវត្រឹម”សុមេរុ” លុះយូរទៅឈ្មោះនេះបានក្លាយប្រកដនៅលើសិលាចរិតខ្មែរថា ក្មេរ។
កុមេរុ > ក្មេរ > ខ្មែរ សំលេងក្រោយមកប្រែថា “ខ្មែរ” ។ ម្យ៉ាងទៀក្រៅពីឈ្មោះប្រទេស
ខាងលើគាត់សំអាងលើភុស្ភុតាងជាច្រើនទៀតដូចជា:
-លក្ខណះអក្សរនិងភាសា
-លទ្ធិប្រពៃណីនិងសាសនា
-ពង្សាវតានិងសេចក្តីកត់ត្រា
-ចំពោះទស្សនះរបស់លោក HENKRIK KERN បានយល់ថា”ខ្មែរជាជនជាតិប្រវេសន៍”
ចេញពីប្រទេសឥណ្ឌា ហើបានមកលុកលុយដណ្តើមបានជាជាតិមួយដោយឡែកពីជនជាតិ ដេលស្ថិតនៅក្នុងអំបូរ ខ្មែរ~មន។ ចំណែកទស្សនះរបស់លោក ហ្គ័រ បានបញ្ជាក់ថា”ជនជាតិ ខ្មែរ-មនប្រហែលជាត្រូវពួកដ្យឆាវិឌ រឺពួកអារ្យះដែលបានច្រានចេញពីប្រទេសឥណ្ឌា ហើយ ដោយមាននៅសល់ក្រុមខ្លះដូចជាពួកមុណ្ឌុ ដោយមានទីតាំងនៅភ្នំទីបេហើយក្រោយមក ក៏បំបែបជាក្រុមមួយគឺក្រុម មន~ខ្មែរ។ ពួកក្រុមខ្មែរនេះចូលកមនៅតំបន់ភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ចំណែកក្រុម មុណ្ឌុ ចូលទៅរស់នៅប្រទេសឥណ្ឌារហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ ចំពោះទស្សនះខាង លើនេះលោក MOLIER លោក ATIYERNE លោក AYMONIER ក៏បានយល់ស្របប្រហាក់ ប្រហែលគ្នានោះដែរ។
សម្មតិកម្មទី២
តាមទស្សនះលោក PROLIYIER និងលោក MARCHEL បានអះអាងថា”ខ្មែរស្ថិតនៅ
ក្នុងអំបូរមន~ខ្មេរ” ហើយជនជាតិនេះកើតនៅជ្រោយឥណ្ឌូចិនតែម្តង។ ម្យ៉ាងទៀតអ្នកស្រាវ ជ្រាវបានបន្ថែមទៀតអំបូរ មន~ខ្មែរ កើតមកពីការផ្សំកាត់រវាងពួក ម៉ាឡាណេស៊ីយាង(MALA NESIENS) ឥណ្ដូនេស៊ីយ៉ាង INDONESIENS ដែលរស់នៅលើពាសពេញសុវណ្ណភូមិ។
ទីតាងរបស់ជនជាតិអំបូរមន~ខ្មែរ ស្ថិតនៅពីឆ្នេរសមុទ្រចិនរហូតដល់ព្រំប្រទល់ឥណ្ឌា។
ពួកឥណ្ឌូណេស៊ីយ៉ាងតពូជពីពួកម៉ាឡាណេស៊ីយ៉ាង ដែលមានសំម្បុរខ្មៅស្រអែមបានជាហាន ថាដូចច្នេះ គឺមកពីការកឃើញនូវលលាក្បាលដែលមាននូវលក្ខណះជា ម៉ាឡាណេស៊ីយាង MALANESIENS បានន័យថាពួកពួកឥណ្ឌូណេស៊ីយ៉ាង INDONESIENS គឺពួក មន~ខ្មែរ។
ចំពោះលោក G.OLIVIER ខ្មែរមិនចិនមិនយួន រឺ ឥណ្ឌាទេ “ខ្មែរជាខ្មែរ” ។ អ្នប្រាជ្ញរូប
នេះចំពោះពាក្យ”ពូជសាសន៍ឥណ្ឌូណេស៊ីយាង” យើងត្រូវបញ្ចូលជនជាតិឥណ្ឌូណេស៊ីយាង ដែលសព្វថ្ងៃរស់នៅប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី (ខ្មែរ~មន) ពួកខ្មែរលើដូចជា ព្នង ខា គួយ ព័រ....។ ព្រទាំងពួកមនុស្សរស់នៅតាមភ្នំនៃប្រទេស ភីលីពីន ដូចជាសាកាយ និងពួក ដាយ៉ាក នៅប្រ ទេសឥណ្ឌូណេស៊ីផង។ ចំពោះលោកGOEDES និងលោកOLIVIER បានអះអាងថា”ខ្មែរសព្វថ្ងៃជាពួកព្នងទទួលវប្ប ធម៌ឥណ្ឌា” ដោយលោកយល់ឃើញថាផ្នែកប្រពៃណីផ្សេងៗរវាងខ្មែរដែលបានទទួលវប្ប ធម៌ឥណ្ឌា និង កុលសម្ព័នខ្មែរលើដែលរស់នៅតំបន់ព្រៃភ្នំ។
ជារួមមកថ្វីត្បិតតែខ្មែរបានទទួលឥទ្ធិពលពីឥណ្ឌាក៏ពិតមែនប៉ុន្តែ យើងសិក្សាអោយស៊ី
ជំរៅទៅទៀតនោះនិិងបង្ហាញអោយឃើញថា ខ្មែរយើងមានអរិយធម៌ របស់ខ្លួនរួចស្រាចទៅ ហើយ មុនពេលដែលឥណ្ឌាចូលមកទៀត។ បានន័យថាខ្មែរជាពូជដោយឡែកពីឥណ្ឌាដែល ស្របតាមទស្សនះដែលថា អំបីរខ្មែរបានកើតឡើងនៅភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៏នេះតែម្តង ដោយ សារការកាត់ផ្សំរវាងពួកម៉ឡេស៊ីយាង។ ម្យាងវិញទៀតបើយើងសំអាងទៅលើរឿងព្រេងលុះ ត្រាតែមានព្រះនាងលីវ យី នៅស្រុកខ្មែរទើបបានមានព្រះបាទ ហ៊ុន ទៀន ដែលមកពីប្រទេស ឥណ្ឌាមកប្រសព្វគ្នាទើបានគ្រប់គ្រងនគរកោះគោកធ្លកនេះដេរ។បានសេចក្តីថាលុះត្រាតែ មានជនជាតិខ្មែរ រស់នៅលើកោះគោកធ្លកនោះមុនទើបឥណ្ឌាអាចមកផ្សាយអរិយធម៌ខ្លួន បានដែរ។
រួមសេចក្តីមកភុស្តតាងជាច្រើនដែលបង្ហាញថាខ្មែរ ជាជនជាតិដែលចំណាស់ជាងគេ
ដែលបានកើតឡើងនៅភូមិភាគអាស៊ីធាគ្នេយ៏ ហើយដែលស្ថិតនៅក្នុងអំបូរ មនុស្សមួយ ដោយឡែកពីអំបូរឥណ្ឌាដែលអ្នកវិទូឲឈ្មោះថា អូស្រ្តូអាស្យាទិច AUSTROASIATIQUES រឺងាស៊ីខាងត្បូង។ ជនជាតិខ្មែរកើតឡើងហើយវិវត្តន៏ និងមានជីវិតស្ថិតស្ថេររហូតមកដល់ សព្វថ្ងៃ ចំណែកឯជនជាតិដ៏ទៃដែលមករស់នៅភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍ដីគោកសព្វថ្ងៃនេះ គឺជាអ្នកដែលមកវាទទឹកដីខ្មែរយើងជាបណ្តើរៗ លើកលែងតែប្រទេសចប្ប៉ាចេញសិទ្ធតែ បានមកនៅក្នុងសម័យប្រវត្តសាស្ត្រទៅហើយ។