Zum Inhalt springen

Vasko Popa

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Dies ist eine alte Version dieser Seite, zuletzt bearbeitet am 14. Dezember 2017 um 11:20 Uhr durch Alle Gorie (Diskussion | Beiträge) (‚‘). Sie kann sich erheblich von der aktuellen Version unterscheiden.

Vasile ‚Vasko‘ Popa (serbisch-kyrillisch Васко Попа, geboren am 29. Juni 1922 in Grebenac; gestorben am 5. Januar 1991 in Belgrad) war ein serbischer Dichter.

Leben

Popa wurde 1922 in Grebenac in der Vojvodina geboren. Er gehörte der rumänischen Minderheit an. Nach dem Abschluss des Realgymnasiums studierte Popa in Belgrad, Bukarest und Wien. Nach dem Ende des Zweiten Weltkriegs, in dem er im Konzentrationslager Bečkerek interniert war, schloss Popa sein Studium der Romanistik in Belgrad ab. Seine ersten Gedichte veröffentlichte er nach dem Krieg in den Zeitungen Književne novine und Borba. Von 1954 bis 1979 arbeitete er im Nolit- Verlag als Lektor. Für sein Werk wurde er schon zu Lebzeiten mit zahlreichen Literaturpreisen ausgezeichnet. Vasko Popa starb am 5. Januar 1991 in Belgrad an Krebs. [1]

Literarisches Schaffen

Vasko Popa schrieb im modernistischen Stil und vermischte Surrealismus und serbische Volkspoesie. Seine Gedichte waren nicht gereimt, oftmals Aphorismen. Der englische Dichter Ted Hughes nannte Popa einen „epischen Dichter“. Auch Octavio Paz zählte zu Popas Bewunderern.[2]

Werke

  • Kora (Кора), 1953
  • Nepočin polje (Непочин-поље),1965
  • Sporedno nebo (Споредно небо), 1968
  • Uspravna zemlja (Усправна земља) 1972
  • Vučja so (Вучја со), 1975
  • Kuća nasred druma (Кућа насред друма), 1975
  • Živo meso (Живо месо), 1975
  • Rez (Рез), 1981

Einzelnachweise

  1. http://www.znanje.org/i/i22/02iv03/02iv0312/biografija.html
  2. http://www.nytimes.com/1991/01/09/obituaries/vasko-popa-68-poet-examining-life-with-humor.html