Citohrom c
Citohrom c je mali protein iz porodice citohroma, koji ima ključnu ulogu u mitohondrijama, tokom oksidativne fosforilacije (energija), kao prenosnik elektrona (elektronski transporter). Ortolozi citokroma c su prisutni u svim živim bićima, kao mono- i polimeri. Kod ljudi, mutacije u CYCS – genu su mogući uzrok nedostatka citohroma c i porodične trombocitopenije.
Struktura
Primarna struktura ljudskog citohroma c sastoji se od 104 aminokiseline. Citohrom c, kao prostetsku grupu ima a hem c, sa dva tioetra – mostove između dva cisteinska ostatka koji su vezani na protein. Centralni željezo (II) ion (Fe2+) je oktaedarni kompleks koordinacijska vezakoordinacijskih veza četiri dušikova (ekvatorijalna) atoma pirola u porfirinu i aksijalno za atom dušika histidinskih i atom sumpora metioninskih ostataka u proteinu. Za crvenu boju citohroma c, odgovorna je hem grupa.
Funkcija
Enzim citohrom-c reduktaza (kompleks III respiracijskog lanca) se oksidira preko Q ciklusa, molekule koenzima Q (CoQ) u unutrašnjoj membrani mitohondrija, čime se reduciraju dvije molekule citohroma c, koje se nalaze se u međumembranskom prostoru. Enzim citohrom c oksidaza (kompleks IV respiratornog lanca) oksidira četiri molekule citohroma c, čime se reducira molekula kisika u dvije molekule vode. [1]
Pri zamjeni oštećenih mitohondrija, citohrom c se, kroz vanjske membrane, ispušta u citosol, gdje se aktivira preko signalnih kaskada programirane smrti ćelije: apoptoze . [2]
Taksonomski značaj
Citokrom c nalazi se u gotovo svim živim organizmima, a primarne strukture sličnih vrsta razlikuju se samo u nekoliko aminokiselina, što je važan kriterij za taksonomsku klasifikaciju živih bića i pokazatelj njihovog evolucijskog razvoja. Važan osnovni doprinos u ovoj oblasti objavio je Walter M. Fitch.[3]
Također pogledajte
Reference
- ↑ Voet D., Voet J. G. Biochemistry, 3rd Ed.[publisher= Wiley. ISBN 978-0-471-19350-0. Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka
<ref>; nevaljani nazivi, npr. možda ih je previše - ↑ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Eds. (2005). Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB) Sarajevo. ISBN 9958-9344-1-8.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ↑ Fitch W. M. (1976): The molecular evolution of cytochrome c in eukaryotes. Journal of Molecular Evolution, 8 (1): 13–40.
Vanjski linkovi
