Brontekst bekijken van Stored program-computer

Een '''stored-program computer''' (in letterlijk [[Nederlands]]: computer met opgeslagen programma) is een [[computer]] die de [[instructie (computer)|programma-instructies]] opslaat in zijn [[computergeheugen|elektronisch geheugen]]. 

Een computer met een [[Von Neumann-architectuur]] slaat programmagegevens en instructiedata in hetzelfde [[computergeheugen|geheugen]] op; een computer met een [[Harvard-architectuur]] heeft aparte geheugens voor het opslaan van het [[computerprogramma|programma]] en de data.  

Vele vroege computers, zoals de [[Atanasoff-Berry-computer]], waren niet herprogrammeerbaar. Zij voerden een enkele hard-bedraad programma uit. Als men een ander programma wilde draaien, moest een groot deel van de computer opnieuw [[bedrading|bedraad]] worden, wat in praktijk dus betekende dat men zich wel twee keer bedacht voordat men besloot om op een computer een nieuw programma te draaien. Aangezien er geen programma-instructies waren, was er natuurlijk ook geen opslag van het programma nodig. 

Het idee van een stored-program computer kan worden herleid naar het in 1936 geïntroduceerde theoretische concept van een [[universele Turing-machine]].<ref name="Copeland2006"> {{aut|B. Jack Copeland}}, ''Colossus: the secrets of Bletchley Park's codebreaking computers'' ([http://books.google.com/books?id=gfL4ky-TQOMC&pg=PA104 zie hier]), 2006, [[Oxford University Press]], ISBN 978-0-19-284055-4, blz. 104.</ref> Von Neumann was zich bewust van het artikel van [[Alan Turing|Turing]] over universele Turing-machines en hij bracht het belang ervan onder de aandacht van zijn medewerkers. 

In hetzelfde jaar 1936 anticipeerde [[Konrad Zuse]] in twee [[octrooi]]aanvragen ook dat machine-instructies in dezelfde opslagruimte konden worden opgeslagen als de data.

De eerste stored-program computer is de [[Small-Scale Experimental Machine]], die op 21 juni 1948 zijn eerste computerprogramma uitvoerde.

==Voetnoten==
{{references|85%}}

[[Categorie:Computer]]