Brontekst bekijken van Arthur Docters van Leeuwen

{{Infobox persoon
| naam           = Arthur Docters van Leeuwen
| afbeelding     = Doctersvanleeuwen-2013.jpg
| onderschrift   = Arthur Docters van Leeuwen in 2013
| volledigenaam  = Arthur Winfried Hein Docters van Leeuwen
| geboortenaam   = 
| bijnaam        = 
| geboorteplaats = [[Den Haag]]
| geboortedatum  = [[8 mei]] [[1945]]
| sterfplaats    = Den Haag
| sterfdatum     = 14 augustus 2020
| nationaliteit  = Nederlands
| land           = 
| beroep         = (top)ambtenaar, bestuurder
| bekendvan      = [[Binnenlandse Veiligheidsdienst|BVD]]
| religie        = 
| politiek       = [[Democraten 66|D66]] <small>(tot 2002)</small>, [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie|VVD]] <small>(vanaf 2002)</small>
| zieook         = 
| website        = 
| handtekening   = 
| portaal        = 
}}
'''Arthur Winfried Hein Docters van Leeuwen''' ([[Den Haag]], [[8 mei]] [[1945]] – aldaar, [[14 augustus]] [[2020]]) was een [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederland]]se [[jurist]] en [[ambtenaar|topambtenaar]], die onder meer hoofd van de [[Binnenlandse Veiligheidsdienst|BVD]], voorzitter van het [[College van procureurs-generaal (Nederland)|College van procureurs-generaal]] en voorzitter van de [[Autoriteit Financiële Markten]] was.

==Biografie==
Docters van Leeuwen werd geboren te Den Haag en groeide op in [[Zeist]], waarnaar de familie in 1946 was verhuisd. In 1963 deed hij eindexamen aan het [[gymnasium]], daarna studeerde hij [[Rechtsgeleerdheid|rechten]] in Utrecht waar hij lid werd van [[Unitas Studiosorum Rheno-Traiectina|Unitas]]. In 1969 studeerde hij af in [[staatsrecht|staats-]] en [[Bestuursrecht (Nederland)|bestuursrecht]]. Docters van Leeuwen overleed in 2020 op 75-jarige leeftijd.<ref>[https://nos.nl/artikel/2344334-voormalige-topambtenaar-arthur-docters-van-leeuwen-overleden.html Voormalige topambtenaar Arthur Docters van Leeuwen overleden], NOS.nl, 16 augustus 2020. [https://web.archive.org/web/20200817202106/https://nos.nl/artikel/2344334-voormalige-topambtenaar-arthur-docters-van-leeuwen-overleden.html Gearchiveerd] op 17 augustus 2020.</ref><ref>[https://www.nrc.nl/nieuws/2020/08/16/arthur-docters-van-leeuwen-spraakmakend-spionnenhoofd-a4008923 Arthur Docters van Leeuwen: spraakmakend spionnenhoofd], NRC.nl, 16 augustus 2020. [https://web.archive.org/web/20220109065820/https://www.nrc.nl/nieuws/2020/08/16/arthur-docters-van-leeuwen-spraakmakend-spionnenhoofd-a4008923 Gearchiveerd] op 9 januari 2022.</ref>

==Loopbaan==
Docters van Leeuwen begon zijn loopbaan in 1969 als ambtenaar op de afdeling wetgeving, hoofdafdeling Pensioenen en Wachtgelden, directoraat-generaal Overheidspersoneelsbeleid bij het [[Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties|Ministerie van Binnenlandse Zaken]]. Daarna was hij van 1970 tot 1980  inspecteur der Rijksfinanciën bij het [[Ministerie van Financiën (Nederland)|ministerie van Financiën]].

In 1980 keerde hij terug op het Ministerie van Binnenlandse Zaken als plaatsvervangend directeur politie op het directoraat-generaal Openbare Orde en Veiligheid. In 1981 werd hij plaatsvervangend directeur-generaal voor Openbare Orde en Veiligheid.

Begin 1989 werd Docters van Leeuwen benoemd als hoofd van de [[Binnenlandse Veiligheidsdienst]] (BVD), de huidige [[Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst|AIVD]]. Hij werd in 1995 opgevolgd door [[viceadmiraal]] [[Nico Buis]].

Op 1 januari 1995 werd hij [[procureur-generaal]] bij het [[Gerechtshof Den Haag]] en voorzitter van het [[College van procureurs-generaal (Nederland)|College van procureurs-generaal]]. In [[1998]] raakte hij als procureur-generaal in conflict met toenmalig [[Ministerie van Justitie (Nederland)|minister van Justitie]] [[Winnie Sorgdrager]]. Dit leidde tot zijn ontslag (Zie de [[Affaire van Sorgdrager en de procureurs-generaal]]). Over deze affaire werd in 2003 een [[docudrama]] gemaakt, gebaseerd op het boek ''[[Klem in de draaideur]]'' van [[Ad van Liempt]] en [[Ger van Westing]].

Van september 1999 tot 1 juni 2007 was hij bestuursvoorzitter van de [[Autoriteit Financiële Markten]] (AFM) en haar rechtsvoorganger Stichting Toezicht Effectenverkeer (STE). Na zijn pensionering was Docters van Leeuwen onder andere voorzitter van [[Holland Financial Centre]], [[research fellow]] aan de [[Nederlandse School voor Openbaar Bestuur]] en voorzitter van de adviesraad bij IRS, een bedrijf dat zich richt op integriteits- en veiligheidsvraagstukken.<ref name="FD 310308">[https://www.fd.nl/artikel/8683706/dvl-boekstaaft-hilarische-feiten Het Financieele Dagblad - 31 maart 2008 - ‘'DvL' boekstaaft hilarische feiten']{{Dode link}}</ref>

In 2005 was hij aanwezig op de [[Bilderbergconferentie]] te Rottach-Egern, Duitsland.<ref>[http://www.bilderberg.org/2005.htm 03Apr05 - 2005 Bilderberg 5-8 May near Munich, Germany], www.bilderberg.org. [https://web.archive.org/web/20210718075355/http://www.bilderberg.org/2005.htm Gearchiveerd] op 18 juli 2021.</ref>

In november 2008 werd hij benoemd als commissaris bij Aegon namens de overheid.

In oktober 2009 kreeg Docters van Leeuwen van de Nederlandse Orde van Advocaten de opdracht uit te zoeken hoe het toezicht op advocaten kon worden verbeterd. In zijn advies, dat in april 2010 verscheen, pleitte hij voor een sterkere positie van de [[Deken (advocatuur)|deken]].<ref>[https://www.advocatenblad.nl/2010/11/18/samenvatting-rapport-docters-van-leeuwen/ Samenvatting rapport Docters van Leeuwen in het ''Advocatenblad'']. [https://web.archive.org/web/20220109065805/https://www.advocatenblad.nl/2010/11/18/samenvatting-rapport-docters-van-leeuwen/ Gearchiveerd] op 9 januari 2022.</ref>

In juli 2011 werd hij een van de drie Nederlandse bestuurders bij [[Oilinvest]], nadat het bedrijf de banden met de vroegere Libische staatsaandeelhouders had verbroken en de aandelen waren overgegaan naar een stichting. Oilinvest is een van de grootste van oorsprong Libische bedrijven in Europa, dat vanuit Ridderkerk via dochters in verschillende Europese landen ruim 3.000 benzinestations van [[Tamoil]] en een aantal raffinaderijen exploiteert.

==Politiek==
Docters van Leeuwen was gedurende 20 jaar lid van [[Democraten 66|D66]], tot 2002. Hij stapte over naar de [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie|VVD]]. Bij de VVD maakte hij deel uit van een commissie die het [[beginselprogramma]] van de partij vernieuwde. Het concept van het nieuwe [[Liberaal Manifest]] werd op 25 februari 2005 gepresenteerd.<ref>[https://web.archive.org/web/20060707184440/http://www.vvd.nl/privatedata/DocUpload/648/Nieuw%20Liberaal%20Manifest.pdf Om de vrijheid. Een liberaal manifest] Concept Liberaal Manifest VVD 2005</ref><ref>[http://www.elsevier.nl/Politiek/nieuws/2006/5/Docters-van-Leeuwen-wil-voor-VVD-de-kamer-in-ELSEVIER077214W/ Docters van Leeuwen wil voor VVD de kamer in] Elsevier, 14 mei 2006. [https://web.archive.org/web/20160305142550/http://www.elsevier.nl/Politiek/nieuws/2006/5/Docters-van-Leeuwen-wil-voor-VVD-de-kamer-in-ELSEVIER077214W/ Gearchiveerd] op 5 maart 2016.</ref> Hij trok zich terug als [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie|VVD]]-kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2006, omdat hij de 10e plaats op de lijst te laag vond. Daarnaast stak het hem dat [[Fred Teeven]] op de 5e plaats stond. "Daarmee geeft de VVD zichtbaar de voorkeur aan een lijn die de mijne niet is", aldus Docters van Leeuwen in een brief aan VVD-partijleider [[Mark Rutte]].

==Schrijver==
In de jaren zestig publiceerde hij onder het [[pseudoniem]] ''Hein Wybrand'' een aantal erotische verhalen in [[Maatstaf (tijdschrift)|Maatstaf]] die in 1971 door uitgeverij Bert Bakker werden uitgegeven onder de titel ''Het reservaat''.
Op 30 november 2011 kwam onder zijn eigen naam het sprookjesboek ''Late sprookjes'' uit bij uitgeverij [[Prometheus (uitgeverij)|Prometheus]] ({{ISBN|9789044619133}}).

Medio oktober 2013 verscheen bij uitgeverij [[Prometheus (uitgeverij)|Prometheus]] een dichtbundel van zijn hand getiteld ''Weggewaaid''.

Daarnaast werkte hij aan een proefschrift over de institutionalisering van overheidsorganisaties. Zijn beoogd promotor was [[Uri Rosenthal]].

In 2020 publiceerde uitgeverij [[Prometheus (uitgeverij)|Prometheus]] postuum zijn memoires onder de titel: ''Arthur Docters van Leeuwen: een spoor van vernieuwing''.

{{Appendix}}
{{Bibliografische informatie}}
{{StartOpvolging}}
{{OpvolgingCombi|
| lijst = [[College van procureurs-generaal (Nederland)|Voorzitter van het College van procureurs-generaal]]<br />1995–1998
| vorige = -
| volgende = [[René Ficq|C.R.L.G.M. Ficq]] (wnd.)
}}
{{EindOpvolging}}

{{DEFAULTSORT:Docters van Leeuwen, Arthur}}
[[Categorie:Nederlands schrijver]]
[[Categorie:20e-eeuws schrijver]]
[[Categorie:21e-eeuws schrijver]]
[[Categorie:Nederlands procureur-generaal]]
[[Categorie:Hoofd van een Nederlandse geheime dienst]]