Naar inhoud springen

Link aggregation

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 95.97.114.58 (overleg) op 14 feb 2013 om 11:29.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Link aggregation is de Engelse benaming voor het samenvoegen van meerdere netwerkverbindingen met het doel een hogere doorvoersnelheid te behalen. Linkaggregatie - ook wel trunking genoemd - kan tevens voor een redundante verbinding zorgen hetgeen fouttolerantie toevoegt aan bedrijfskritische systemen. De techniek is van toepassing op zowel (core)switches als netwerkkaarten (NIC's).

Link aggregatie is tegenwoordig gestandaardiseerd door de IEEE onder dossier 802.3ad en biedt de volgende voordelen:

  • Hogere doorvoersnelheid tussen twee pc's.
  • Betere schaalbaarheid netwerken door aggregatie op core-switches toe te passen. Hierdoor kan een enkele pc nooit alle bandbreedte in beslag nemen; de link tussen twee switches is namelijk "breder" dan een link tussen twee computers.
  • Bestaande netwerkinfrastructuur kan worden uitgebreid zonder alles te vervangen voor een opvolger (zoals 1000BaseT of 10GBaseT).

Om linkaggregatie te gebruiken zijn de volgende vereisten van toepassing:

Voor UNIX-achtige besturingssystemen zoals Mac OS X, Linux en FreeBSD is het niet nodig om aparte drivers voor de netwerkkaart te gebruiken aangezien aggregatie op een hoger stack-niveau is geïmplementeerd. Voor Windows is dit echter wel nodig, en vereist aldus een netwerkadapter die specifiek geschikt is voor link aggregatie.